Do këndojë Anastacia. Elvira Dones e quan nismën palaçollëk. Dhe përcjell një mesazh zhgënjimi nga politika në Shqipëri

Elvira Dones është bërë edhe njëherë lajm. Kësaj radhe nga një status Facebook-u, ku e vlerësonte si palaçollëk nismën e kryeministrit për të sjellë në Shqipëri Anastacia-n, kushtuar diskriminimit të femrës. “Për organizuesit e këtyre nismave nga këto anë marr mundimin të them se betejat kundër formave të diskriminimit nuk janë palaçollëqe, por një punë serioze; se për të tilla nisma gratë shqiptare kanë nevojë të shohin në skenë artiste të angazhuara, të cilat me muzikën, mendjen e angazhimin e tyre janë realisht burim frymëzimi. Artiste që bashkojnë gjuhë, ide, tinguj, kultura”, shkruan Dones. Këtë status, gazeta “Mapo” e ka lexuar si “mëri” për faktin se Dones nuk u promovua për postin e Drejtoreshës së RTSH. Aludim që shkrimtarja e ka cilësuar si lexim të thjeshtuar. Thotë Dones për së dyti: “Nuk kam qenë, e nuk dot të jem pjesë e një “besnikërie” partiake. Për këtë qëndrim timin dikur tërhoqa zemërimin e njërës palë. Dhe e cila nuk kuptoi asfare se mendimi im ishte jo e drejtuar ndaj tyre ad personam, por ishte në dobi të vendit tim, të cilit i kam qëndruar pranë. Ndoshta tani do tërheq zemërimin e palës tjetër...Me një motivim të pastër e “naiv” se shërbimi radioteleviziv publik – më në fund – duhej t’i kthehej popullit në mënyrë dinjitoze, u paraqita në radhë si kandidatët e tjerë, as më shumë e as më pak. Por javë më parë shtypi më paraqiti si një “të preferuar” të kryeministrit sot në fuqi. Të cilit i kisha thënë, kohë më parë (në tashmë të largëtin vitin 2009), madje para se të bëhej kryeministër se çdo vend që aspiron progresin nuk mund ta bëjë këtë pa një shërbim radioteleviziv të pavarur, në shërbim të publikut shqiptar. Nuk kam asgjë vetjake me zotin Rama, ashtu si nuk kisha dikur me ish krye-ministrin Berisha. Por do të përdor penën time në të mirë të këtij vendi, ashtu siç kisha premtuar, anì se ndoshta askush nuk do të më lexojë më këtu. Atje jashtë, ashtu siç lexojnë kolegët e mi e mendjet e tjera të hapura e të pavarura shqiptare, do të më lexojnë...”. Një frymë pesimizmi, por edhe mosbesimi ndaj pavarësisë së intekektualëve/eve zbulon Donesi, teksa shkruan se askush nuk do ta lexojë më në Shqipëri. Patjetër që do ta lexojnë. Kjo demonstratë e vogël verbale, nuk do ta bënte disidente. Plus tani të gjithë kanë Facebook...
s.z