Quo vadis?

Është një shqetësimin serioz agravimi i klimës së tolerancës etnike dhe mirëkuptimit të mazhorancës dhe pakicave në përgjithësi në Shqipëri, dhe në veçanti ndaj egzistencës historike, kulturore, gjuhësore dhe etnike të minoritetit serb. Nëpërmjet mediave të cilat po shërbejnë  si bartëse të sulmeve radikale nacionaliste, edhe ato pak evente të rëndësishme për të ardhmen e bashkëpunimit dhe forcimit të marrëdhenieve bilaterale midis Shqipërisë dhe Serbisë siç ishte vizita e Ministrit të Jashtëm të Serbisë në Tiranë, z. Mrkiq, po interpretohen si dashakeqe, jo të mirëpritura dhe tendencioze.  

Është për t’u dënuar tentativa e pengimit që në momentin e mbërritjes së kryedipolomatit serb dhe të realizimit të kësaj vizite, nga ana e forcave nacionaliste të Organizatës-Parti Aleanca Kuq e Zi me anë të tubimit të paligjshëm. Gjithashtu tendencioze është dhe deklarata e Z. Lisen Bashkshkurti, në emër të Partisë Aleanca Kuq e Zi, të datës 22.10.2012 dhënë mediave të shkruara dhe vizive mbi kushtëzimin e marrëdhënieve të Republikës së Shqipërisë me Republikën e Serbisë për shkak të Kosovës apo çështjeve të tjera. Z. Bashkshkurti duhet të dijë   se rivendosja e marrëdhënieve reciproke të fqinjësisë së mirë midis shteteve të rajonit është kusht për çdo vend aspirant për Bashkimin Europian, dhe me deklaratën e tij z. Bashkurti dhe Aleanca kundër minoritare (Kuq e Zi) që ai përfaqëson tregon se nuk është një forcë politike e denjë të përfaqësojë aspiratat e popullit shqiptar drejt Europës. Kjo deklaratë tregoi se në Shqipëri po kultivohet një ndjenjë izolacioniste për proceset e paqtimit midis popujve në Ballkan. Në një kohë kur histerizmat nacionalistë po përpiqen të zëvendësohen me frymën europiane të respektit ndëretnik në rajon, këto histerizma për fat të keq po gjejnë truall të begatë për t’u kultivuar në Shqipëri dhe po pengojnë, nëse nuk po prapësojnë, edhe ato përpjekje për të krijuar një Shqipëri ku të gjithë, edhe mazhoranca dhe minoritetet të jetojnë në barazi joimagjinare. 

Kjo deklaratë u pasua dhe me deklaratën e Kryetarit të Partisë për Integrim Unitet Shpëtim Idrizi mbi (mos)egzistencën e minoritetit serb në Shqipëri. Është shqetësues fakti se dhe mediat dhe ky parlamentar përfaqësues i një pjese të elektoratit shqiptar, për të bërë të mundur afirmimin nacionalist të Partisë së tij, marrjen e sa më shumë votave nga një pjesë e vogël elektoratit shqiptar me karakteristika të theksuara nacionaliste, në konkurrencë me një tjetër parti e cila synon të njëjtin elektorat siç është Aleanca Kuq e Zi, mohon egzistencën historike të një minoriteti kombëtar të njohur tashmë në Shqipëri, pa asnjë njohuri paraprake të fakteve të asaj çfarë pretendon të dijë. Egzistenca e një minoriteti nuk varet as nga dëshira e shteti për ta njohur, por mos e dhëntë Zoti, as nga forca të tilla politike si PDIU, por është gjendje fakti dhe varet vetëm nga dëshira e personave për tu deklaruar dhe trajtuar si të tillë.  Minoritetet dhe opinioni publik i moderuar shqiptar kanë denoncuar dhe vazhdojnë të denoncojnë iniciativat antikombëtare të PDIU në dëm të interesave të vendit për ndryshimet për e Ligjit për Censusin,  për dispozitat antieuropiane mbi sanksionimin me gjobë të deklarimit të lirë të etnisë së shtetasve për të cilat Republika e Shqipërisë ka marrë nota negative në procesin e vlerësimit të progresit për përmbushjen e objektivave të parashikuara në Marrëveshjen e Stabilizim Associmit me BE dhe nga institucionet e Këshillit të Europës mbi mbrojtjen e minoriteteve.

Shprehje e qartë e paaftësisë dhe tendenciozitetit që karakterizon mediat në lidhje me pasqyrimin e takimit të përfaqësuesit më të lartë të shtetit amë me përfaqësuesit e minoritetit serb në Shqipëri. Gazeta të ndryshme si Gazeta Panorama e  datës 22.10.2012 apo të tjera media të shkruara dhe vizive e cilësuan takimin e Ministrit të Jashtëm të Serbisë, z. Mrkiq  me organizatat e minoritetit serb në Shqipëri si “ilegale” . Ky cilësim tregon nga njëra anë se sa “për zemër“ i kanë media shqiptare marrëdhëniet e minoriteteve me shtetet amë. Një tregues kuantitativ i këtij qëndrimi është dhe përfaqësimi plotësisht i munguar i këtyre opinioneve apo edhe gjuhës së minoriteteve në mediat Shqipëri. Nga ana tjetër përcaktohet si verbuese injoranca e gazetarëve apo dhe redaktorëve të këtyre mediave të cilët nuk kanë as minimumin e njohurive të të drejtave të minoriteteve që burojnë nga aktet ndërkombëtare apo dhe vendase për mbajtjen e marrëdhënieve të lira me institucionet dhe individët e shteteve amë, e papranueshme kjo për instrumente kaq të rëndësishme për informimin e publikut.

Opinioni i shëndoshë publik, për fat të keq nuk është aq i shëndoshë sa pretendohet. I përfaqësuar nga opinionistët të cilët kanë zgjidhje pothuajse për gjithçka, në këtë rast me mos veprimin e tyre, tregojnë se “ndjenja patriotike” dominon mbi nevojën për advokaci të shtresave të margjinalizuara minoritare. Partitë politike dhe paria intelektuale e vendit heshtin në këtë rast, sikur nuk ka ndodhur asgjë, sikur degradimi i medias, përçudnimi i opinionit publik e politik, dhe nëpëkëmbja e atyre pak normave kryesisht të karakterit ndërkombëtar të imponuar për mbrojtjen e minoriteteve, nuk i takon atyre. Në vend të formulimin të opinionit publik që  pretendojnë të kryejnë ata zgjedhin të heshtin dhe të mos mbrojnë me logjikën që na imponojnë standartet europiane institucionet shqiptare të cilat po përpiqen kryejnë detyrën për të cilën ngarkuar nga populli, përmbushjen e këtyre standarteve në veçanti për vendosjen e bashkëpunimin rajonal në të gjitha fushat dhe të marrëdhënieve për çështje në interes të përbashkët me të gjitha shtetet, si në rastin e Serbisë, pavarësisht nga kostoja politike.  Dhe kjo është thjesht për të ardhur keq.

Autori është:

Anëtar i Komitetit Shtetëror për Minoritetet

Përfaqësues i minoritetit kombëtar serbo-malazez