turma

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Presidenti amerikan Donald Trump është përballur me një reagim jo të këndshëm në ceremoninë e përcjelljes së ish-gjykatëses Ruth Bader Ginsburg.

Truma njerëzish kanë thirrrur kundër Trump duke reflektuar përçarjen e Amerikës.

Nëse do lexonim apo dëgjonim thënie të tilla, si, “Unë do i kthej vendit shpresë dhe dinjitet,” “Fjalët ndërtojnë ura midis zonave të harruara”, “Më mirë të jetosh një ditë si luan se sa njëqind vite si dele”, “Idetë janë më të fuqishme se armët” etj., do mendonim se janë citime të njerëzve të mëdhej. Në fakt, këto janë thënie të njerëzve më të ligj të historisë së njerëzimit: Hitleri, Musolini, dhe Stalini.

Albin Kurti në një shkrim autorial thotë me naivitetin e një adoleshenti politik se nuk arrin ta kuptojë pse gjithë kjo histeri e panik kundër gazit lotsjellës në Parlament.

“Gazi ynë lotsjellës më 8 tetor 2015 në Parlament ishte i përmasës së vogël dhe një i vetëm. Të tillë ne i kemi ngrënë në protesta me mijëra sish, ndërkaq po ashtu me qindra asi që janë në mbushje më të mëdhenj e shumë më të rrezikshëm. Pra, nuk pati kurrfarë sulmi masiv me gaz lotsjellës nga ana jonë…”