shaptilografisti

Sabit Brokaj foli për ligësinë e Sali Berishës. Kriminalitetin e tij. Të dyja okelio e krye-recetës së neurodhaskalëve të kombit: çdo e keqe sado e madhe, fillon poshtë Saliut. Ai është e keqja e të këqijave, kënga e të gjithë këngëve të liga, kuja e kujës.

Nuk pushon zhurma, mërmërima, pëshpërima, ulërima dhe pasthirrma, gjykimi dhe paragjykimi, analiza dhe stërhollimi për djegien e mandateve parlamentare nga ana e opozitës.

Social-nacional-mediatikët, kolonia e pashuar e Shqipërisë është në ethe. Nuk di si ta lexojë faktin se Lulzim Basha mori një vendim. Hodhi një hap i ziu pas pesë vitesh rrethrrotullimi(edhe këtë nuk dihet a e çon deri në fund).

Është e diel. Dhe për ata që punojnë në media, qoftë televizion, qoftë shtyp i shkruar, qoftë media online, është i njohur fakti se të dielave nuk ka lajme. Lajme me përkufizim quhen një grumbull informacioni, me pamje dhe tekst që presupozohet se bashkë konstituojnë një ngjarje me interes më të gjerë sesa gustot e gazetarit, pronarit, apo redaktorit.

Të dielën nuk ka shumë të tilla. Mirëpo meqenëse në media ka një ligj të pashkruar që presupozon se lexues ka në çdo orë, në çdo çast, pa ndërperje, edhe hedhja e lajmeve duhet të bërë me këtë ritëm.

Tani që Partia Demokratike nxori kartat në tavolinë për çështjen Xhafaj është koha që të bëhet një evidentim faktesh publike për të të bërë të kuptohet se pas lojës me audiopërgjimin qëndron diksuh nga Partia Socialiste me dijeninë e plotë të kryeministrit Edi Rama.

Mezi po prisja pushimet e verës. Pushimet e trurit, të mendjes. 
Por një haber më prishi terezinë
Në shtator do jem në qeveri
Do jem ministër, zv.ministër, drejtor e zv. Drejtor
Do flas e do dëgjohem, do ankohem e do begenisem
Fjala ime do të ketë peshë. 

Në shtator marr vesh se do qeveris, do jem pranë timonit, 
ndoshta më lënë t’i bie edhe borisë
të rri në vend të parë një çikë, e të shoh nga xhami
jam nga ata që më zë vendi i fundit edhe në makinën e pushtetit