Gideon Levy

Izraelit i pëlqen të përkëdhelet në kujtimet e tij të përgjakshme – si vramë, si eliminuam, si ekzekutuam, çfarë heronjsh kemi qenë. Çdo i ashtuquajtur dokumentar, që nuk është gjë tjetër veç propagandë pro vrasjes, ngre në qiell heroizmin e Izraelit, përherë duke adhuruar, përherë duke admiruar herozimat e vrasësve të dërguar, me një shikim dinak, me nënqeshje, pa pyetur, pa ngritur dyshime, pa një debat serioz.

Është shumë e lehtë të denigrosh marrëveshjet e Izraelit me katër shtete arabe dhe është edhe më e lehtë të shquash imoralitetin e tyre. Marrëveshjet synojnë kryesisht të ndihmojnë këto shtete të përmbushin interesat e tyre vis-à-vis me SHBA, veçanërisht ato që kanë të bëjnë me marrëveshjet e armëve dhe po ashtu kanë të bëjnë me faktin se Izraeli, miku i tyre i ri, është armiku i armikut të tyre, Iranit.

Izraelit i pëlqen të përkëdhelet në kujtimet e tij të përgjakshme – si vramë, si eliminuam, si ekzekutuam, çfarë heronjsh kemi qenë. Çdo i ashtuquajtur dokumentar, që nuk është gjë tjetër veç propagandë pro vrasjes, ngre në qiell heroizmin e Izraelit, përherë duke adhuruar, përherë duke admiruar herozimat e vrasësve të dërguar, me një shikim dinak, me nënqeshje, pa pyetur, pa ngritur dyshime, pa një debat serioz.

Do të doja të takoja përfaqësuesit e asaj shumice absolute, përcaktuese, arrogante dhe patronizuese që rezulton nga sondazhi i fundit i Haaretz dhe t’i pyes: Me gjithë mend e keni? Si ju shkon ndërmend një gjë e tillë? Për kë e keni fjalën? A jeni ju, shumica absolute, kaq të sigurtë se ne (hebrejtë) jemi – të zgjedhur, më të mirë, se ne jemi kampionët, koka dhe shpatullat mbi trupin e të gjithëve?