Blloku Opinion

Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, ka njoftuar se Evropës do t’i duhen rreth 1 trilion € (1.1 trilion dollarë) për të luftuar pandeminë COVID-19. Këto para mund të përdoren për krijimin e një fondi evropian rimëkëmbjeje. Por nga do të vijnë këto para?

Para disa vjetësh isha në një takim me një diplomat të lartë amerikan. Ishte një bisedë e lirë, me kafenë e mëngjesit. Ai mundohej të më bindte se si Kosova duhet t’ua japë serbëve në veri një autonomi. Në fakt, thoshte se duhet dhënë diçka më shumë sesa që parasheh Pakoja e Ahtisaarit. Dhe ishte i vetëdijshëm se ajo që duhej dhënë serbëve nuk do të duhej të quhej autonomi. Sepse, e dinte ai, fjala “autonomi” tingëllonte keq në veshët e shqiptarëve të Kosovës.

Duke u nisur nga disa takime të nivelit të lartë që kulmuan vizitën e presidentit Xi Jingping në Gjermani në vjeshtë, ky ishte menduar të ishte viti i diplomacisë Evropë-Kinë. Përkundrazi, evropianët po paralajmërojnë për një ndarje të dëmshme.

Presidenti i SHBA-ve, Donald Trump, i shijon shumë marrëveshjet e mira, por përpjekjet e tij për të ndërmjetësuar marrëveshje ndërkombëtare shpesh kanë dështuar. Pavarësisht kësaj, administrata e tij po kërkon të shënojë fitore në politikën e jashtme duke ndërmjetësuar një marrëveshje përfundimtare paqeje midis Serbisë dhe Kosovës, të cilat kanë qenë në luftë në fund të viteve ‘90. Kosova shpalli pavarësinë në vitin 2008, por Serbia dhe Rusia deri më tani nuk kanë pranuar t’u bashkohen Shteteve të Bashkuara dhe 100 vendeve të tjera në njohjen e saj si shtet.

Me njoftimet e para për pandeminë dhe rastet e coronavirusit në Europë filloi nga  shqiptarët dhe preokupimi për përhapjen e saj ndër ne, sepse  ishin të shumta kontaktet me vendet ku po shfaqej me probleme sëmundja; sidomos me hyrjen e  shkurtit kur filluan kthimet masive të bashkatdhetarëve kryesisht nga Italia dhe  Greqia. Shumë prej nesh përpiqeshin të informoheshin nëpërmjet mediave të huaja dhe websiteve të ndryshme për të mësuar dukurinë dhe  si mund të mbrohemi  e çfarë është e detyruar të bëj shteti, apo siç i themi ne, Qeveria dhe liderët.

Pandemia e COVID-19 na gjeti të gjithëve të papërgatitur. Patriarku Henri Kissinger, në një editorial të tij më datë 6 prill 2020, në gazetën “The Wall Street Journal”, me titull “Koronavirusi do të ndryshojë përgjithmonë rendin botëror”, shprehet se “Koronavirusi ka goditur me një forcë dhe egërsi të paprecedentë”.

Retorika e luftës është një mënyrë për të shpëtuar nga përgjegjësitë reale të një klase politike që ka bërë të drejta buxhetore për dekada. Por inkuadrimi i luftës është i lindur, natyrisht: na lejon të ndërtojmë një identitet të përbashkët, të kompaktohemi mes nesh, duke na mbajtur së bashku në një grup me trekëndëshat që varen nga dritaret, himnet kombëtare dhe këngët popullore nga ballkonet. Të bashkuar kundër një kërcënimi që vjen nga jashtë, ne ndërtojmë njërën prej nesh kundër "tjetrit", me një armik që na kërcënon.

Politika e angazhimit të Uashingtonit me Pekinin është përqafuar, me disa tronditje gjatë rrugës, nga tetë presidentë të njëpasnjëshëm amerikanë - një rekord i jashtëzakonshëm vazhdimësie.