Blloku Opinion

Kur dëgjova në media se kryetari i Qeverisë së Republikës së Shqipërisë deklaroi solemnisht: “Të futim edukimin fetar në shkollë, pasi kjo do t’i vaksinojë nxënësit kundër ekstremizmit”, me thënë të drejtën, si intelektual, studiues, mësues për 47 vjet, u shokova dhe nuk e kuptova.

Problemet me rendin dhe reforma në drejtësi janë sfida tejet të rëndësishme për qeverisjen tonë publike. Por pa hequr asnjë presje nga rëndësia e tyre, sfida me administrimin e pronës publike dhe të parave të taksapaguesve sot rrezikon të dalë në plan të dytë, madje disi edhe po anashkalohet, pavarësisht se të gjithë jemi të ndërgjegjshëm për rëndësinë e saj. Është e stërkonsumuar në qindra artikuj shprehja “It’s the Economy, stupid (Është ekonomia, o budalla!)” e këshilltarit Xhejms Karvil të Presidentit Bill Klinton në fushatën e suksesshme presidenciale të vitit 1992.

Dy perversionet e komunikimit, thotë filozofi danez Knud Logstrup, janë: më një anë reduktimi i tij në bërje qejfi njëri tjetrit (si dhe bashkimi kundër një të treti), më  anë tjetër, bërja e tjetrit si vetja nëpërmjet imponimit të mendimit. Në të dy rastet nuk kemi komunikim sepse kështu evitojmë përballimin e problemeve që kemi mes njeri tjetrit.

Sondazhi i Institutit Demokratik Amerikan, zhvilluar para disa javësh në Shqipëri, tregoi se vetëm 0.9 milion votues janë të kënaqur me punën e qeverisë apo të opozitës (rreth 600 mijë me punën e qeverisë dhe rreth 300 mijë me punën e opozitës).

Zgjedhjet e mesmandatit të vitit 2010 në SHBA prodhuan një rezultat elektoral, që nuk ishte njohur që prej vitit 1928.

Disa herë, që nga viti 2014, kemi bërë apel për fatin e Halepit: për ta shpëtuar qytetin, për të krijuar përqark tij një zonë armëpushimi dhe për të ndihmuar popullsinë.

Apeli që kemi bërë, pavarësisht mbështetjes së shumë burrave dhe grave vullnetmirë, kanë rënë në vesh të shurdhët, si te luftëtarët në terren, ashtu edhe te komuniteti ndërkombëtar. Do të mund të krijohej një “qytet i hapur”, duke ruajtur një mjedis unik nga pikëvështrimi historik dhe njerëzor.

Shumë njerëz në vendin tim do e linin në heshtje një kronikë televizive akuzash në mënyrë që të harrohej apo të mos amplifikohej. Por unë, si në çdo betejë të vogël apo të madhe, kam zgjedhur t’i qëndroj përballë.