Raportimet mbi ushqyerjen, nga skandalet te "lufta" për klikime
Kryerja e investigimeve dhe raportimeve televizive për ushqimin dhe ushqyerjen është e ndërlikuar, veçanërisht kur qëllimi është që me çdo kusht të vihet theksi te problemet që mund të tërheqin vëmendjen. Skandali i ushqimit është gjithmonë një temë e mirë për të tërhequr audiencë. Unë shpesh ndjek programe si Report,” Indovina chi viene a cena e altri » dhe talk-show kur merren me tema ushqimore. Disa vite më parë, Di Martedi, programi i drejtuar nga Giovanni Floris në La7, gjithashtu ofroi raportime javore për ushqimin e "kontaminuar". Edhe Bruno Vespa tenton herë pas here me tema ushqimore me njëfarë improvizimi, duke qenë se këto janë tema që pak kanë të bëjnë me politikën.
Investigime të ndërtuara me mjeshtëri mbi ushqimin dhe ushqyerjen
Duke qenë se këto janë shpesh programe të rëndësishme që tërheqin audiencë të madhe, pres një rigorozitet, sepse shikuesit i ndjekin gjithmonë me kujdes investigimet gazetareske për ushqimin, aq sa, kur lajmi është i fortë, të nesërmen zhvillohet debati, lindin polemika dhe ndonjëherë ankesa.
Në disa raste investigimet bëhen mirë dhe përqendrohen në probleme konkrete, pa gabime. Herë të tjera fjalët dhe imazhet janë ekstreme dhe tema diskutohet duke u përpjekur me çdo kusht të mbështesë teorinë e mashtrimit apo skandalit. Argumentet mbështeten përmes intervistave me njerëz me pak besueshmëri në komunitetin shkencor, pastaj ka mendime të mbledhura nga nutricionistë të 'improvizuar', intervista të shpejta me njerëz dhe ekspertë të dobët, të cilat megjithatë shërbejnë për të mbështetur teorinë e mashtrimit. Në disa raste të intervistuarit janë profesionistë me njohuri të mira të temës, por shkëputen fraza që modifikojnë mendimin e tyre. Filli narrativ në këto raste është mbështet tezën e një gazetari që dëshiron të bëjë skup me çdo kusht, edhe kur nuk ka kushte.
Nga pula te makaronat
Më kujtohet një material i vitit 2023 për Fileni, i cili zgjati rreth një orë, në të cilin u sulmuan disa politika të kompanisë dhe u raportuan disa situata kritike. Aspekti alarmant është se Fileni, pavarësisht se ka paraqitur rreth dhjetë faqe përgjigje për pyetjet e gazetarit, ka pasur vetëm disa dhjetëra sekonda në program për t'iu përgjigjur akuzave. Në këtë mënyrë audience ngrihet në maksimum. Historia e Filenit përfundoi pas një viti, kur prezantuesi Sigfrido Ranucci duhej të bënte një korrigjim të rëndësishëm.
Më kujtohet një material nga "Indovina chi viene a cena e altri" për makaronat, i cili u fokusua për 10 minuta në një temë si furozina, duke e bërë atë të duket si një çështje kritike shumë serioze, kur në realitet është një aspekt i parëndësishëm.
Alarm i pajustifikuar dhe opinionistë të pamundur
Mikrobet e Giovanni Floris në DiMartedì ishin të famshme, duke paraqitur situata absolutisht normale, si prania e dhjetëra miliona mikrobeve në një sipërfaqe ose në ushqim, sikur të ishte një rrezik për shëndetin. Më kujtohet një episod i Bruno Vespës në etiketën e semaforit Nutri-Score, me opinione të shefave të kuzhinës, politikanëve dhe lobistëve, pa një nutricionist në studio. Rezultati për sa i përket komunikimit ishte katastrofik, pasi këta ishin njerëz që ishin kundër modelit të ri të etiketës dhe që zakonisht nuk diskutonin për kaloritë dhe proteinat.
Add new comment