Shkencëtarët e së ardhmes, gjimnazistët shkruajnë kode për NASA-n

Gjatë finaleve të konkursit “Robotikët Zero” në 14 gusht, më shumë se 650 nxënës nga 11 shtete panë software dhe zhvilluan konkurrencën e parë robotike në botë në bordin e stacionit hapësinor. Kjo garë u dha gjimnazistëve një mundësi për të mësuar mbi bazat e programimit kompjuterik, robotikëve dhe inxhinierisë hapësinore përgjatë një programi veror që zgjati pesë javë. Nxënësit u testuan për aftësitë e tyre në një garë kundër bashkëmoshatarëve të tyre duke manipuluar sferat me anën e satelitëve eksperimentalë, nëpërmjet lëvizjeve të sinkronizimit, frenimit, riorientimit dhe pozicionit të tyre në bordin e stacionit. Sfera përbëhej nga tre mjete të lirë-fluturues sipas madhësisë dhe masës së një topi boëling. Çdo satelit përdori 12 shtytësa prej  dioksid karboni për përkthimin dhe rrotullimin e tyre në çdo drejtim. Menaxherja e projektit garues nga Teksasi, Katharine Leysath, dëshmoi se ky program i nxit të rinjtë për të provuar diçka të re. “Këta nxënës kanë me të vërtetë nevojë për këtë përvojë dhe të jenë në gjendje të realizojnë veten me anën e: ‘Hej, unë mund ta bëj këtë,’ tha Leysath. Studentët përdorën ndërfaqe grafike për të koduar programe autonome, të dizajnuara për të kryer detyrat përkatëse për misionet e ardhshme hapësinore. Grupet e përfshira në këtë garë simuluan mbledhjen e sa më shumë fotografive, ku një nga pikat e interesit ishte një asteroid që shmangte efektet e fishekzjarreve diellore. Pjesëmarrësit gjithashtu mësuan të punojnë rreth burimeve të vërteta, të tilla si bateria e jetës, nivelet e dioksidit të karbonit, humbja e sinjalit me stacionin  hapësinor dhe kohën e kufizuar për të drejtuar simulimet përgjatë orarit të ngjeshur të laboratorit kërkues orbital. Leysath beson se një shembull i paparë në hapësirën e krijuar, në bashkëpunim me NASA dhe universitetet në të gjithë vendin po frymëzon gjeneratën e ardhshme të shkencëtarëve dhe inxhinierëve. Ata e kuptojnë se janë “të aftë për të bërë diçka më të madhe dhe më të mirë se ajo që kanë ëndërruar ndonjëherë”, tha ajo.

Massachusetts u rendit në vendin e parë në konkursin e këtij viti, pas tij dhe shtetet e tjera, të cilët nuk ishin larg rezultateve të fituesit. Ben Morrell, mentori i studentëve të Teksasit, u kujtoi ekipeve se pas pesë javësh punë të vështirë, nuk ka shumë rëndësi se kush fiton dhe kush humbet në ditën e konkurrencës. “Ju jeni të gjithë fitues sepse ju keni aftësitë të punoni për të, dhe ju punoni fort”, tha Morrell. Sferat ishin prodhuar nga Instituti i Teknologjisë në Massachusetts për Sistemet e Hapësirave Laboratorike si një mënyrë për të siguruar NASA-n, Agjencinë Kërkimore për Mbrojtjen dhe Vazhdimësinë e Projekteve, si dhe institucionet e tjera kërkimore me një test-platformë për metrologjinë, kontrollet dhe teknologjitë autonome në formacionet e fluturimit. Ky projekt nisi në vitin 2000, kur Profesor David W. Miller sfidoi studentët e tij për të hartuar një mjet në hapësirë të ngjashme me robotin dritë-akull-trajnim, siç shihet në “Star Wars”: një shpresë e re. Ajo që studentët e tij nxorrën në pah me tre satelitët, ishte të identifikohej guaska e tyre nga e kuqja, bluja dhe ngjyra portokalli, e cila do të mund të testonte formacionin e fluturimit dhe algoritmin e bankës së kontrollit. Këto tre satelitë arritën në stacionin hapësinor në bordin Progres 21 më 24 prill 2006. Që nga sesioni i parë operativ më 18 maj, 2006, zgjerimet kanë lejuar rritjen e mundësive të shkencës siç është dhe konkursi ¨Robotikët Zero”. Programi SFERAT aktualisht operon nga stacioni i hapësirës Module Eksperimental Japonez.