“Intelektualët” e sotëm dhe “fundërrinat” e nesërme

Po qarkullon prej ditësh një letër me listë individësh, e cila i kërkon kryetarit të Opozitës, Edi Rama të përfundojë votimin e 3 ligjeve. Emrat, fillimisht më afër qendrës së politikës zyrtare dhe tashmë të shtrira deri në periferi, përfshijnë nga shumë fusha të jetës. Shqetësimi i madh është një dhe vetëm një: të votohen tre ligjet, sepse vetëm kështu Shqipëria çlirohet në fushën e integrimit! Edhe pse Edi Rama s’është në parlament vetë, apo se Shqipëria është në një varfëri skajore, kjo s’ka rëndësi. Na duhet Evropa! Me çdo kusht. Anipse, ‘interesant’ mbet fakti që lista shtohet e shtohet dhe po kalon dhe listat e borxheve të dyqaneve të mëdha anekënd vendit. Listë pra, sërish. Për këtë të fundit s’ka përgjigje. Në të gjithë këtë hulli, shqetësimi është se këta njerëz, që pa asnjë dyshim, do detyrohen të votojnë përsëri ndonjë peticion ardhur nga Opozita nëse do të vi në pushtet, kanë ulur dhe pak më poshtë akoma stekën e konceptit të intelektualit në Shqipëri, me të cilin identifikohen. E jo për faj të tyre. E theksojmë. Thjesht, për të mbajtur me çdo kusht vendin e punës, atë që të jep mundësi të jetosh dhe po pate fat të bësh para një jetë. Po të jesh ndryshe, je fundërrinë, sipas konceptit të kryeministrit shqiptar. Të habit fakti se pse në shumë probleme jetike të vendit, që lidhen me planifikime ekonomike, parashikime zhvillimesh sociale apo zgjedhje problemesh jetike, askund nuk gjenden emrat e këtyre njerëzve. Paçka se tani kanë kontribuar në krijimin e precedentit. Që do të thotë se të njëjtët ose kolegët e tyre, në vendin e tyre, nesër do të firmosin për të tjerë syresh. Nuk është e tepërt të kërkohet që tërë ai grumbull gjithfarësh i një numri të pakët të të mençurve dhe shumë budallenjve, që quhet publik, t’i nënshtrohet asaj që konsiderojnë të domosdoshme më të mençurit e njerëzimit, ata që kanë më së shumti të drejtë të mbështeten në gjykimet  e veta”. Më të mençurit e këtij vendi s’janë të shumë por asfare të pakët. Është mendimi i profesor Çabejt, idetë e Prof. Budës, ndershmëria e idesë së Kostallarit dhe, mbi të gjitha, për ne artikulimi publik i Kadaresë. Duke u kthyer tek peticioni. Këtyre intelektualëve do t’u duhej, për hir të staturës, të kishin ndërmend të kontribuonin për të kundërtën, nëse mund të vazhdohet më me këtë qeverisje?! Kjo e fundit, të paktën ndan intelektualin e vërtetë, atë njeriun që zhvillon ide e teori apo që është i njohur për ekspertizën profesionale mbi mendimin e zakonshëm. Dhe, a do jetë gati gjithnjë një listë kur kërkon pushteti? Me sa duket, në pushtete që drejtojnë në vende si Shqipëria, po. Të kujtojmë letrën publike të shkrimtarit të madh Kadare ndaj kryetarit aktual të Bashkisë, Basha. Me një ndjenjë të lartë qytetare, ai i kujtoi një hap që do ta nderonte dhe do e çlironte pamasë ish-ministrin e akuzuar për korrupsion, se akti i dorëheqjes nga një proces i paqartë do ishte një ndihmë për imazhin e Shqipërisë dhe, me të gjithë mjeshtërinë e letrës, i dha të kuptonte se ky veprim do pagëzohej me të mirën. Precedenti ishte i jashtëzakonshëm, por për të mirën, fakt që nuk u respektua. Basha koleksionoi letrën, tani edhe pushtetin, kurse shqiptarët vuajnë sot e kësaj dite precedentin e ulët të tij. Atë kohë, një listë e gjatë iu kundërvunë sërish shkrimtarit me lloj-lloj thëniesh. Kadare iu kujtoi se nuk ia vlejnë të ishin turmë por qenie të vërteta intelektuale, nga bash ato që gjenerojnë ide, dhe që ky mendim i tufëzuar do i diferenconte nga koncepti real i intelektualit. E më shumë akoma, do ishte një kujtesë për këta njerëz, duke i kujtuar atë që shkruante Milli : “Uniteti i mendimit nuk është i dëshiruar në qoftë se nuk rezulton nga krahasimi më i plotë dhe më i lirë i mendimeve të kundërta”, dhe se “ndryshimi i mendimeve nuk është i keq por i mirë”. Kjo edhe mund t’u kujtohet firmëtarëve të sotëm ‘intelektualë’, që të mos e përsërisin intelektualët “e nesërm” fundërrinë.

GSH