Nga Lenini te Rama

Kohët e fundit, një sërë artikujsh dossier janë përpjekur të na e paraqesin kryeministrin Rama si lideri i munguar i demokracisë shqiptare, në momentet e fillimit të saj. Është ky personi që na duhej dhe me atë në krye, ne do të kishim patur një tranzicion ndryshe. Fatmirësisht për historinë shqiptare, Rama po e tregon sa demokrat është, me vepra. Sidomos me vepra. Radha i erdhi, madje i erdhi në një moment të shkëlqyer. Sapo ia dorëzoi Saliu, ky maskara i kombit. Ky që bën çdo gjë. Saliu bën koncesione korruptive (Rama jo?); Saliu bën nepotizëm (Rama jo?); Saliu përçan kombin(Rama jo?), Saliu bën hënën blu e të tjera plot...

Tani, Saliu ka dy vite që ka ikur. Rama ka dy vite që qeveris. Problemet ekonomike po shfaqen ngado, po vërshojnë jetën e të gjithë shqiptarëve. GDP po shkon në të s'ëmës, FMN po ulëret, qytetari shqiptari po rrënohet. Po Kryeministri çfarë ka ndërmend të bëjë për të zgjidhur këtë lëmsh? Me sa duket atë që bëhet rëndom në kësi rastesh. Kryeministri i Shqipërisë gjeti një armik të ri. Kishën Ortodokse shqiptare. Oops, na falni, Kishën Ortodokse greke. Na duhej një armik dhe një armik e gjetëm. Timing-u është perfekt (na falni për anglishten). Në të gdhirë të dites së Samitit të Vienës, INUK, IKMT, INUV, këto gërmat e frikshme, në ora tre të natës, në stil enverist, u paraqitën me dhunë, me ndihmën e policisë, dhe rrafshuan garazhin e armikut grek. Koço Kokëdhima duhet të ndjehet shumë i lumtur, sepse godina e tij pa leje, aq shumë e përmendur nuk është quajtur kurrë garazh, kështu që nuk rrezikon asgjë. Por këto i dimë të gjithë.

Le t’i kthehemi titullit. Përse Lenin? Epo edhe Lenini, në momentet e tija të vështira, diku nga 1922, pasi i kishte ngatërruar më keq sa s'ka rusët e shkretë, në një luftë civile që akoma sot s'ka rreshtur së krijuari probleme kombit rus, i duhej një armik. Kishte mbaruar punë me të bardhët, kishte mbaruar punë me të vetët (akoma jo plotësisht, do duhej mjeshtëria e Stalinit më 1936-ën për të mbaruar punë tamam dhe brenda partisë) dhe i kishte ngelur vetëm kisha. Po po, kisha. Kisha ishte problem, sepse ushqente zemrat e njerëzve dhe si e tillë përbënte rrezik në skemën e Leninit. I duheshin rusë të pashpirt, të kthyer në zombie për të fjetur i qetë. Atëherë Lenini u ul dhe shkruajti disa rreshta. Këtu më poshtë po ju paraqesim një përkthim të shpejtë, marrë nga eivista “Histoire”, numër 324, tetor 2007, botuar në Francë. Materiali vjen nga letrat e Leninit, të cilat u kishin shpëtuar dhe veprave të tija të plota. Kjo për të thënë që edhe rusët kishin pasur turp t'i shfaqnin. U desh Jeltsin dhe pak alkool për t'i bërë publike, diku nga viti 1996. Letra është e 19 marsit 1922.

“Me gjithë këta njerëz të uritur, që po ushqehen me mish njeriu, me rrugët e mbushura me qindra, mijëra kufoma, është tani dhe vetëm tani që ne mundemi (dhe si rrjedhim duhet) të konfiskojmë të mirat e Kishës me një vullnet të egër, të pamëshirshëm, dhe të mposhtim çdo rezistencë. Është tamam tani dhe vetëm tani që shumica e madhe e masave fshatare mund të na mbështesë, ose më saktë, mund të mos jetë në gjendje të mbështesë këtë grusht klerikësh...dhe këtë borgjezi të vogël reaksionare....Gjithashtu, arrij në përfundimin kategorik që është momenti për të shtypur klerin...në mënyrën më të vendosur dhe më të pamëshirshëm, me një brutalitet të tillë që do të kujtohen për dekada...Sa më i madh të jetë numri i klerikëve reaksionarë dhe i borgjezisë reaksionare që do të kalojë në tytën e armëve, aq më mirë do të jetë për ne. Ne duhet t'u japim një mësim të tërë këtyre njerëzve në mënyrë të tillë, saqë nuk do të ëndërrojnë me edhe pas dekadash...”.

Dhe në fakt, gjatë 6-mujorit të parë të vitit 1922, rreth 8000 priftërinj, murgj e murgeresha u vranë dhe u ekzekutuan. Përmasat ndryshojnë, pasi po flasim për Leninin. Teknika politike Jo.

Shënim i redaksisë