Poshtë Piramida, rroftë parku!

Kur u vendos që pranë urës së bulevardit kryesor të Tiranës të ndërtohej një muzeum për Enver Hoxhën e urreva këtë fakt për dy arsye. Së pari, sepse kisha një urrejtje pothuaj patologjike për diktatorin Hoxha dhe nuk mund të honepsja qoftë edhe një pllakat përkujtimor të vendosur për të, e jo më ndërtimin e një muzeumi stërmadh në mes të Tiranës. Së dyti, prishja e parkut ku ai muzem do të ndërtohej vërtet më pikëllonte, sepse ishte një park i bukur, me të cilin më lidhnin kujtimet e kohës së gjimnazit.

Kur muzeumi i Enver Hoxhës, i cili u mbiquajt “Piramida", përfundoi së ndërtuari, nuk mund të them se nuk më pëlqeu nga pikpamja arkitekturore. Përkundrazi, nga kjo pikpamje, më dukej (dhe ende më duket) si godina më e arrirë në të gjithë Shqipërinë. Por ky vlerësim vlen vetëm duke e parë godinën të shkëputur nga i gjithë kompleksi arkitekturor i bulevardit. E parë nga këndvështrimi i përshtatjes me godinat e tjera rrotull saj, ajo më dukej (dhe ende më duket) si një çiban i stërmadh mbi trupin e bulevardit aq të dashur për kryeqytetasit (Për të mos mbetur prapa qeverisë komuniste, qeveria demokratike e viteve ’90 shtoi edhe një çiban tjetër stërmadh përballë Piramidës – Kullat Binjake).

Në qoftë se do të isha sot deputet, do t’i dëgjoja me vëmendje e respekt argumentet e sjellë nga të gjithë kundërshtarët e prishjes së Piramidës, por si përfundim, ma do mendja se do të votoja për prishjen e saj. E kuptoj që vota ime do të ishte më tepër emocionale se sa racionale, por edhe disa nga argumetet e kundërshtarëve të saj më duken më tepër emocionalë se sa racionalë.

Me votën time hipotetike dhe të shumë të tjerëve, por ç’është më e rëndësishmja, me votën faktike të deputetëve aktualë të mazhorancës, Piramida po prishet. Dhe pyetja është se ç’do të ndërtohet në vend të saj. Sipas planit të bërë publik nga mazhoranca parlamentare, duket se në vend të Piramidës do të ndërtohet një godinë parlamentare tejet luksoze, që do të kushtojë rreth 110 milion euro (kostoja nuk është bërë publike, por te kjo shifër mund të arrijmë me induksion nga lajmi rreth një kredie në këtë vlerë e për këtë qëllim, të akorduar nga Arabia Saudite). Ndërsa unë, po të isha sot deputet, do të votoja që aty ku sot ndodhet Piramida të rindërtohej parku i dikurshëm dhe nën të ndërtohej një parkim automjetësh nëntokësor. Dhe ja përse.

Tiranës së sotme i mungojnë shumë gjëra si qytet, por ka një gjë që i mungon në mënyrë ulëritëse – parqet. Duke votuar për ndërtimin e një parku në vend të Piramidës, deputetët e mazhorancës do të justifikonin refrenin e tyre të kavitshëm kundër betonizimit të Tiranës. Ndërsa tiranasit do t’i falendëronin me gjithë zemër për rikthimin e një hapësire të gjelbër në qendër të qytetit, ashtu siç falenderuan Edi Ramën, kur e riktheu Parkun Rinia në identitet.

Gjithashtu, Tiranës i mungon shumë edhe një parkim i madh automjetesh në qendër. Parkimi i dyfishtë në rrugët qendrore është bërë një problem kronik për trafikun, pavarsisht gjobave që vë policia. Duke ndërtuar një parkim nëntokësor aty ku sot është Piramida, ky problem do të gjente një zgjidhje të mirë, ndërkohë që, siç raporton gazeta “Tema”, biznesmenë pranë pushtetit janë më se të interesuar të ndërtojnë diçka aty, sepse kanë blerë të drejtën e pronësisë së tokës nga ish-pronarët.  

Shqipërisë i mungojnë shumë gjëra, por më e pakta që i nevojitet është një godinë parlamentare tejet luksoze dhe e tejshtrenjtë, e denjë ndoshta për një shtet me buxhet disa trillion dollarësh e jo për një shtet që nuk gjen dot para as për zgjerimin e shkollave të tejmbushura publike. Për këtë arsye, në qoftë se do të isha sot deputet, do të votoja për ndërtim shkollash, spitalesh, ambulancash, dhe për rinovimin e atyre aktualeve, përpara se të votoja për ndërtimin e një godine parlamentare 110 milion euroshe.  Ndërkohë, do të votoja që me një pjesë të 110 milion eurove të financohej edhe rritja e pensioneve, assistencës sociale dhe rrogave të ulta, në mënyrë që popullsisë më të varfër të mos i rëndonte aq shumë rritja e çmimeve të ushqimeve dhe energjisë elektrike.

Po të bëja një arsyetim më afatgjatë, ndoshta do të votoja për ndërtimin nga shteti të autostradës Thumanë-Rrrogozhinë, e cila, sipas Masterplanit të Transportit të Shqipërisë (hartuar nga kompania amerikane "Louis Berger" në 2005-n), rezulton si segmenti më i rëndësishëm për zgjidhjen e problemeve të trafikut automobilistik në Shqipërinë Qendrore dhe që shkurton ndjeshëm distancat e transportit nga Jugu në Veri, e më tej, në Kosovë e Mal të Zi.  Kjo autostradë do të ndikonte ndjeshëm në rritjen e turizmit patriotik nga Kosova, si dhe në shtimin e eksportit të produkteve jugore drejt Kosovës dhe Malit të Zi. Kjo, nga ana e saj, do të ndikonte në rritjen e të ardhurave në buxhet, të cilat mund të përdoreshin për qëllimet e mësipërme.  Dhe lista e gjërave për të cilat do të votoja para se të votoja për një godinë parlamentare 110 milion euroshe nuk ka të mbaruar...

Pasi adresova pyetjet se si do të kisha votuar për Piramidën dhe për godinën pralamentare 110 milion euroshe, mbetet edhe një pyetje pa u adresuar: Çfarë duhet bërë me godinën aktuale të parlamentit? Meqë ajo u rinovua rishtazi, do të isha mëse i kënaqur me kushtet e reja të krijuara në të. Por në qoftë se shumica dërrmuese e deputetëve nuk do t’i pëlqente ato kushte, mund edhe ta aprovoja projektin e votuar në vitin 2006 nga kjo mazhorancë, për kthimin e godinës së ish Komitetit Qendror në kompleks parlamentar. Në fund të fundit, ai projekt do të kushtonte shumë më pak se 110 milionë euro, ndërkohë që kompleksit arkitekturor të bulevardit nuk do t’i shtohej një çiban i ri stërmadh...