Opozita, pëllumba e fajkonj

Brenda opozitës ka një linjë të fortë radikale, që kërkon të shndërrohet në mainstream, në qasje normale, në mënyrë sjelljeje në marrëdhëniet me maxhorancën, e cila e trashi zullumin së fundmi edhe – sikur të mos ishin mjaft zullume të mëparshme –  me vjedhjen e zgjedhjeve në Tiranë. Disa aleatë të socialistëve, e ndoshta edhe socialistë tek-tuk, janë duke menduar se Rama po bën lojtarin e ftohtë e racional në një rrethanë të nxehtë e irracionale; nga ana tjetër, është shumë vonë, sipas tyre, për të bërë pëllumbin e qingjin, pasi Berisha ka bërë ç’ka dashur e ka marrë ç’ka synuar.

Një nga këta “fajkonj” është Skënder Gjinushi, i cili vazhdon të këmbëngulë tek ideja, se qasja e butë nuk e zgjidh krizën, se nuk ka kuptim të tentosh të zgjidhësh krizën me ata që e kanë prodhuar atë, se paketa e fundit e Ramës, edhe sikur të merret e tëra në konsideratë, nuk bën gjë tjetër, veçse rekuperon pakëz normalitet të humbur rrugës, por asgjë më tepër.

“10 pikat janë vetëm për të kthyer në normalitet disa nga shtrembërimet që janë bërë në këto vite… Por, këto janë vetëm një hap…. Nuk mund t’i kërkosh qeverisë më të korruptuar në Europë, të luftojë korrupsionin”, - thotë Gjinushi, i cili nuk është i vetmi që ecën kësaj ane. Edi Ramës i duhet të bindë Berishën që t’i pranojë paketën e propozimeve, por i duhet të bindë dhe aleatët që ky regjim mund të mposhtet me votë, dhe jo me metoda ‘prej të fortësh’.

Re.Pu.