Ndahet nga jeta Henry Kissinger
Henry Kissinger, emri më i njohur i diplomacisë amerikane dhe fitues i Nobelit të Paqes ka ndërruar jetë në moshën 100-vjeçare. I vullnetshëm në politikë dhe tejet i rezervuar për jetën personale, Kissinger është shprehur kohë më parë se e sheh veten si një hero kauboj që largohet i vetëm.
Heinz Alfred Kissinger lindi në Furth, Gjermani, më 27 maj 1923 dhe u transferua në Shtetet e Bashkuara me familjen e tij në 1938.
Duke u konvertuar në Henry, Kissinger u bë qytetar amerikan në vitin 1943, shërbeu në ushtri në Evropë në Luftën e Dytë Botërore dhe ndoqi Universitetin e Harvardit me një bursë, ku mori diplomën master e më pas gradën doktor në 1954. Pas diplomimit, ai mbeti në Harvard si profesor edhe për 17 vitet e ardhshme.
Gjatë karrierës së tij të gjatë politike dhe diplomatike, Kissinger ka shërbyer si këshilltar i sigurisë, sekretar shteti dhe diplomat. Shkëlqeu gjatë administratës Nixon dhe më pas Ford, për të mbetur përjetësisht në politikën amerikane.
Kissinger është vlerësuar jashtëzakonisht për rolin e tij gjatë Luftës së Ftohtë, kur shërbente si këshilltar për sigurinë kombëtare dhe sekretar i shtetit nën Presidentin republikan Richard Nixon.
Përpjekjet e refugjatit hebre me origjinë gjermane çuan në hapjen diplomatike të SHBA-së me Kinën, bisedimet historike SHBA-Bashkimi Sovjetik për kontrollin e armëve, zgjerimin e lidhjeve midis Izraelit dhe fqinjëve të tij arabë dhe Marrëveshjen e Paqes së Parisit me Vietnamin e Veriut.
Kissinger vijoi të mbetej aktiv në diplomaci edhe në moshë të thyer, duke marrë pjesë në takime në Shtëpinë e Bardhë, me botimin e një libri mbi stilet e lidershipit dhe duke testuar para një komiteti të Senatit për kërcënimin bërthamor të paraqitur nga Koreja e Veriut. Në korrik 2023 ai bëri një vizitë të papritur në Pekin për të takuar presidentin kinez Xi Jinping.
Por si shumë njerëz të profilit të tij, Kissinger edhe është kritikuar. Ndërsa shumë e kanë vlerësuar përvojën e tij të gjerë, të tjerë e kanë cilësuar kriminel lufte për mbështetjen e tij për diktaturat antikomuniste, veçanërisht në Amerikën Latine.
Nobeli i Paqes iu dha atij në vitin 1973 - së bashku Le Duc Tho të Vietnamit të Veriut, i cili do ta refuzonte atë – dhe ishte një nga çmimet më të diskutueshëm ndonjëherë. Dy anëtarë të komitetit të Nobelit dhanë dorëheqjen për zgjedhjen pasi u ngritën pyetje rreth sekretit të SHBA-së. bombardimi i Kamboxhias.
Ish-[residenti Henry Ford e quajti Kissingerin një "super sekretar shteti", por gjithashtu ka vënë në dukje mprehtësinë dhe vetëbesimin e tij, të cilat kritikët i kanë parë si shenja paranoje dhe egoizmi.
“Ai kishte lëkurën më të hollë se çdo personazh publik që kam njohur ndonjëherë”, tha Ford në një intervistë pak para vdekjes së tij në 2006.
Comments
Eshte fatkeqesi qe nje
Eshte fatkeqesi qe nje anakronist si Kissinger ka hyre ne zemrat e profesoreve shqiptare dhe ballkanas. Ashtu si Makiaveli, Kissinger (i cili mes gafave pa fund i ka quajtur shqiptaret emigrante ne Kosove!!!), besonte qe ne rrugen e qellimit nuk duhet te pyesesh per mjetin. Mirepo Nice dikur ka thene: nese qellimi eshte i gabuar, atehere cdo arritje drejt atij qellimi eshte e gabuar.
Prandaj makiavelistet e politikave kombetare behen njeri me deshtak se tjetri, se shpeshhere harxhojne cdo fuqi dhe energji per qellime qe u merr shume kohe derisa ta kuptojne qe jane te gabuara. Eshte fatkeqesi qe State Department sot dhe kesaj dite ka perqafuar idelogjine makiaveliste te Kissingerit.
Kur harxhon cdo energji dhe cdo qelize per qellime qe neser do ta kuptosh se nuk ia vlejten, atehere deshtimi behet akoma me i madh dhe i i pandreqshem.
Cudi qe ne shekullin e 21 njerez si Kissingeri (i cili bindi State Department se ia vlen te besh superfuqi Kinen, ne menyre qe te mundesh Vietnamin dhe e bindi State Department se ia vlen te shpartallosh 250 milione arabe, per 5 milione judej, etj.) mbahen ende ne konsiderate te larte. Ka ardhur koha qe pervec aforizmave makiaveliane, diplomatet te edukohen edhe me afrorizmat niceane. Eshte nje fatkeqesi historike qe Kissinger dhe bosi i tij Nikson lexonin shume Makiavel, por nuk lexonin edhe pak Nice. Ndoshta Kina nuk do te ishte bere superfuqi sot.
Shkoni shqipe dhe boshatisini raftet e biblotekave tani me pacavuret e perkthyera te Kissingerit --bejuni nder profesoreve perkthyes/kopjace te Tiranes haha
Add new comment