Islami, çështja e vërtetë. - 11 shtatori evropian
Të gjesh se cilit grup në galaksinë e terrorizmit islamik i përkasin vrasësit që bënë masakrën në redaksinë e “Charlie Hebdo”, deshifrimi se në cilën strategji është shkruar krimi i tyre, është detyrë e policisë dhe e analistëve. Në këtë moment, në veshët tanë kumbon vetëm ajo që sipas dëshmive të besueshme, ata bërtisnin teksa kryenin misionin e tyre të vdekjes: “Allahu është i madh”, “Jemi hakmarrë për Profetin Muhamed”. Sot për opinionin publik të botës civile ka vlerë vetëm që ata kanë thënë këto fjalë, që përgjatë sulmit vrasës i kanë bërë apel Islamit. Për të larguar një të dhënë të tillë shqetësuese dhe mijëra të tjera të kësaj linje në këto vite, pjesa elitë dhe politikisht korrekte e opinionit publik ka përshtatur prej kohësh në Europë termin islamofobi. Dhe mendojnë kështu për të zgjidhur problemin, por problemi ekziston dhe është i pathyeshëm edhe krah çdolloj vullneti të mirë apo diskutimesh edukative. Dhe është pikërisht problemi i Islamit.
Me pak fjalë, një tërësi feje, kulture dhe historie, që i përket rreth një miliard e gjysmë njerëzve, ku në kompleks (në kompleks sepse ka edhe përjashtime dhe do ishte e kotë t’i injoronim) kanë rregulla të ndryshme dhe – kjo është pika vendimtare – për më tepër e papajtueshme me ato që zbatohen në pothuajse në të gjitha vendet e tjera të botës. Ku femrat nuk kanë të drejta dhe detyra të njëjta me meshkujt, dhe që mund të konsiderohet krim edhe në qoftë se ato i japin makinës; ku dallimi shoqëror mes sferës fetare dhe asaj civile është kalimtar për të mos thënë që mungon fare; ku të hapësh një kishë kristiane është mbi të gjitha e ndaluar; ku regjimet politike kanë pothuajse gjithmonë karakter despotik dhe se zor e njohin lirinë, duke filluar nga liria e shtypit, ku gjetkë konsiderohet e para; ku – siç e kanë pësuar me gjakun e tyre viktimat e djeshme – satira kundër plotfuqisë është e panjohur dhe ajo kundër fesë konsiderohet e papranueshme.
Nuk mjafton: një tërësi feje, kulture dhe historie ku pothuajse secila nga këto gjëra është gjerësisht e prekshme dhe perceptohet ose interpretohet si blasfemi, si ofezë kundër të Plotfuqishmit, e cila duhet shpaguar me vdekje.
Nëse ky është Islami, atëherë ne duam të kemi mundësinë ta kritikojmë siç na vjen për shtat: siç kemi mësuar të kritikojmë Kristianizmin, Budizmin dhe mijëra gjëra të tjera. Mundësisht, duke pasur të drejtën të mos rrezikojmë për shkak të saj me jetën: e drejtë që mes të tjerave do të na pëlqente që të na shihnin dhe të na njihnin më shumë se sa ato pak zëra autoritarë të kësaj bote.
Add new comment