E ka kuptuar Basha se kush e pengon atë të bëhet lider?

Dualizmi Basha-Berisha brenda PD-së nuk është një shpikje e njerëzve që PD-së nuk ia duan të mirën. Kjo gjë pranohet tanimë edhe nga vetë demokratët. Por puna është se këta e pranojnë vetëm në biseda të shpenguara miqësore, e jo në rrethana të një diskutimi publik. Nuk para qëllon pra që këta të dalin në publik e të thonë se “po, është e vërtetë, dualizmi ekziston”. Nuk e kanë për gjë të pohojnë që kreu de jure e de facto i PD-së është Lulzim Basha, por kur vjen pun ate ajo gjëja tjetër, përgjigjen e kanë të standardizuar.

“Berisha është leader historik i kësaj partie, është leader me kontribute, nuk mund të largohet nga PD-ja, nga parlamenti, nga politika”, thonë, dhe me këtë lënë të kuptohet se dualizmi është jo vetëm një gjë e pashmangshme, por edhe e dobishme për PD-në.  E nuk janë vetëm demokratët që Berishës i janë mirënjohës për karrierën që kanë bërë në politikë. Janë edhe komentatorët e analistët politikë që kanë zgjedhur të jenë afër PD-së. Këta të fundit, ndonëse sot mbështesin Bashën, vijojnë të mbeten afër Berishës. Duhet të jetë e qartë për ta se, nëse duan të fuqizojnë leadershipin e Bashës, duhet të frenojnë, në mos refuzojnë, protagonizmin e Berishës, pasi ky protagonizëm po e dëmton autoritetin politik të Bashës. Madje, nëse ka një gjë që e dëmton ndikimin, autoritetin e forcën politike të Bashës në ditët e sotme, kjo gjë është – duke përjashtuar ngecjet e limitet që ka vetë Basha si lider – prania e shpërpjestimuar dhe imponuese e Berishës në jetën parlamentare e politike. Një dreq e di se pse analistët e djathtë, teksa nuk lënë gjë pa thënë në këtë botë, këtë të vërtetë nuk ua nxë goja.

Është krijuar një frymë e një klimë e caktuar në PD e në opozitë lidhur me këtë argument, dhe është kjo frymë mirëkuptimi ndaj ‘lider maximo’-s që ka vendosur stekën e diskutimeve në një lartësi, sipër së cilës nuk mund të ngrihet askush. Dje, në një intervistë, Dashamir Shehi u ngrit pak mbi këtë stekë, kur tha se “Berisha duhet të bëjë jo një hap prapa, por një hap anash; ai duhet t’u hapë rrugë forcave të reja, frymës së re në mënyrë që të shpresohet në një rinovim të PD-së dhe të djathtës shqiptare”. Por puna është se këtë duhet ta thonë nga brenda PD-së, duhet ta thonë ata që e shohin njimend leadership-in e Bashës si një mënyrë, në mos si një shpresë, për ta de-topalli-zuar e de-ndoka-izuar PD-në. Por në këtë pikë duhet të bëhet i gjallë Basha vetë. Është ky që duhet të na bëjë me dije se e ka kuptuar që, sa kohë Berisha do të bëjë këtë gjë që po bën, atij nuk i mbetet tjetër për të bërë, veçse të vihet në garë me Topallët e Ndokët për ta patur e mbajtur mirë me të.

Dita