Reforma "e vogël" pas reformës "se madhe"

Pas termave të mëdha në Shqipëri ka përherë një marifet mediokrish që ilustron se kush dhe si merren vendimet në këtë vend.

P.sh në mjedise juristësh thuhet se unifikimi i Gjykatës së Apelit në Tiranë u bë edhe për faktin se anëtarët e KLGJ-së që lënë detyrën e kanë me përkufizim rikthimin në Apel. Atëherë meqë e kemi në dorë pse të mos shkrijmë gjykatat e tjera dhe bëjmë një në Tiranë që pasi të lëmë një mandat mos të bredhim rretheve prapë?

Tjetra? Lind pyetja pse u vendos në Lushnjë Gjykata Administrative e Apelit për Jugun ? Normalisht nis një analizë e thellë e arsyeve, mirëpo sepse të duket më e besueshme banalja që dëgjon nga ata që bredhin udhëve të profesionit të juristit: godina e asaj gjykate ishte bërë dhe për të u hodhën 4 milionë euro. Po ku ta çojmë ne këtë godinë, ta lëmë bosh ? Jo, sepse janë paratë e taksapaguesve. Të sjellim këtu apelin administrativ. Do merohen njerëzit me të rë atë distancë. E mo se nuk i gjen gjë shqiptarët, e ulin kokën.

A janë të vërteta këto? Edhe në mos janë tingëllojnë si më të vërtetat e mundshme, sepse kjo është Shqipëria. Ndaj është e rëndësishme që në vendimmarrje të mos lihen veremlinj dhe lëpirës që kanë hedhur sipër togën e pushtetit, ziliqarë dhe mendjengushtë që e kanë bërë të urryer këtë vend.