Marrëzia e pornos etike

Kur rrjeti social me pagesë OnlyFans njoftoi të enjten se do të ndalojë përmbajtjen "seksualisht të qartë" u bë njësoj me Playboy-n, në kohën kur vendosi të botonte vetëm artikujt. Duhet thënë se disa nga artikujt ishin mjaft të mirë, por padyshim që nuk ishin kurrë pika më e fortë e revistës. Në të njëjtën mënyrë, ndërsa mund të gjesh shumë gjëra në OnlyFans që nuk janë pornografi - këshilla trajnimi nga atletët dhe DJ -të që sigurojnë "përmbajtje frymëzuese" - të gjithë e dinë se kjo nuk është arsyeja që shumica e njerëzve hyjnë në këtë faqe.

Sidoqoftë, OnlyFans preferon të mbulojë me një vel, në mënyrë taktike, aventurat e saj në tregtinë e mishit. Ajo pozicionohet si një "platformë shoqërore që revolucionarizon lidhjet e krijuesve dhe tifozëve", e cila "lejon [krijuesit] të fitojnë para nga përmbajtja, ndërsa zhvillojnë marrëdhënie autentike me bazën e tyre të fansave". Ose, në një gjuhë më pak korporative, lejon ndjekësit të paguajnë për çdo gjë që bën. Përdoruesit mund të vendosin një abonim mujor, të paguajnë për postimet individuale ose të prodhojnë video dhe fotografi me porosi sipas kërkesës.

Për disa interpretues, kjo ka qenë shumë fitimprurëse: llogaritë më të suksesshme mund të mburren me të ardhura në dhjetëra mijëra dollarë në muaj. Dhe shumica e atyre llogarive të suksesshme po tregtojnë pornografi, gjë që nxiti rritjen pandemike fenomenale të faqes: OnlyFans përfitoi 1.7 miliardë £ nga shitjet në vit deri në nëntor 2020. Thënë shkoqur, faqja mblodhi burra të mbetur në shtëpi dhe gra që kishin nevojë për para.

Eskorta me distancim social, performues të pornografisë dhe gra pa përvojë në industrinë e seksit që thjesht pyesnin veten nëse mund të merrnin një pjesë nga fitimet e këtij “biznesi”, të gjithë gjetën strehë tek OnlyFans. Për elitën e faqes, ky është një partneritet i lumtur. Ata kontrollojnë orarin dhe imazhin e tyre; OnlyFans merr një pjesë të fitimit pasi u siguron platformën.

Për të tjerët, megjithatë, është një biznes i zymtë. Fotot topless e humbasin risinë shumë shpejt. Duhet të ofrosh shumëllojshmëri materiali për t'i mbajtur përdoruesit në profil, që do të thotë se presioni për të thyer kufijtë është konstant, veçanërisht nëse vërtet ke nevojë për para. Ka edhe gjëra vërtet të zymta. Vajza të mitura. Gra të trafikuara. Seks me pagesë (pavarësisht se kjo është e ndaluar me ligj). Moderatorët e OnlyFans i thanë BBC-së gjatë një investigimi se ata kishin parë zoofili, pamje të marra pa lejen e atyre që shfaqeshin në to dhe një rast të qartë incesti.

Përkundër perceptimit të përhapur se OnlyFans është një mënyrë etike për të blerë materiale të tilla, moderatorët e sinjalizimit vizatojnë profilin e një kompanie me pak angazhim ndaj përgjegjësisë së korporatës. Thuhet se faqja dekurajon zbatimin e rregullave të veta dhe sa më shumë ndjekës të ketë një llogari, aq më me butësi trajtohej. Kjo është veçanërisht shqetësuese në dritën e llojeve të materialeve që pretendohet të përfshihen, por është gjithashtu plotësisht në përputhje me OnlyFans si një ndërmarrje fitimprurëse.

Moderimi, veçanërisht para-moderimi i të gjithë përmbajtjes, i cili është mënyra e vetme për të siguruar që të mos kalojë asgjë që shkel ligjin, është i shtrenjtë. (Është gjithashtu traumatike për moderatorët, të cilët duhet të shohin të gjitha gjërat e tmerrshme nga të cilat pjesa tjetër e botës duhet të mbrohet). Përdorimi i moderimit mbi përdoruesit që fitojnë para do të thithte akoma më tej në “depozitën” e fitimeve. Platformat që kanë përmbajtje të krijuara nga përdoruesit të çdo lloji, në mënyrë të pashmangshme gjenden midis kërkesave për të qenë etikë dhe fitimit. Kur përmbajtja e përfshirë është pornografi, megjithatë, shtytja në ekstremitet dhe afërsia me aktivitete ilegale i shtojnë tensionet.

Vendimi i OnlyFans do të duket pervers për shumë shikues (dhe jo lloji i perversitetit për të cilin do të paguanit si abonent). Ata kanë parë edhe më parë faqe të tjera që janë përjekur ta bëjnë një kalim të tillë në përmbajtjen e zakonshme dhe kanë kuptuar rezultatet, si në rastin e Tumblr, i cili në vitin 2018 fshiu të gjithë pornografinë dhe u largua nga të qenit fenomeni i internetit në një “qytet” fantazmë të mbushur me gif.

Të tjerë e shohin këtë si një tradhti; për ta, OnlyFans po u kthen shpinën njerëzve që i dhanë suksesin. Por nuk është një nxitim i papritur puritanizmi ajo që ka bërë që OnlyFans të tërhiqet nga biznesi i seksit: është thjesht çështje parash kesh. Në një deklaratë, OnlyFans shpjegoi se vendimi ishte rezultat i presionit nga përpunuesit e pagesave, të cilët refuzojnë të ekspozohen ndaj rrezikut të trajtimit të të ardhurave nga materiale të paligjshme.

Në nëntor të vitit të kaluar, Visa dhe Mastercard ndaluan pagesat për gjigantin e pornos MindGeek pasi një investigim i New York Times zbuloi se faqet e kompanisë kishin materiale që njihet tashmë rëndom si “pornografi hakmarrëse” dhe rifilluan marrëveshjet vetëm kur disa mijëra video ishin fshirë. Për OnlyFans, e cila thuhet se po shikon mundësinë e të kthyerit në një faqe publike, kjo është një perspektivë e patolerueshme. Padyshim, ka diçka të çuditshme në lidhje me bankat që bëhen de fakto arbitra të “pisllëkut” të pranueshëm. Pastaj përsëri, industria e seksit është një industri mbi gjithçka tjetër. Nga dhoma gjumi në dhomën e bordit, janë paratë ato që i bëjnë zgjedhjet.

Çdo histori suksesi e tronditur në punën seksuale në internet eklipsohet nga ana e zymtë e biznesit. Një qasje laissez-fair ndaj përmbajtjes të bën të pasur, por është gjithashtu e papajtueshme me të qenit një ndërmarrje legjitime, pasi rivalët më të vegjël që rreshtohen për të zënë vendin e OnlyFans do të zbulojnë nëse kanë sukses. Sa foto nudo të të miturve janë çmim i arsyeshëm për t'u paguar në mënyrë që të tjerët të përfitojnë?

Pornoja etike mund të jetë teorikisht e mundur, por kurrë nuk do të jetë shumë e besueshme për një kompani që dëshiron të fitojë para. Në fund të fundit, kthimi te thatë mund të jetë basti më i sigurt.

Shkrimi është publikuar në: The Guardian