I duhen, i përdor dhe i tall...mediat e veta

Paska thënë Edi Rama në librin e tij “Kurban”, një ditar politik si prej udhëtari, këshilltari dhe vëzhguesi në Shqipërinë orientale:

Duhet një penë  që unë s’e kam për ta vizatuar me fjalë portretin e Ilir Metës kur është i gjithi i pushtuar prej sekëlldisë së dyshimit dhe frikës që i shkon deri në kockë dhe ia paralizon lidhjet mes trurit, figurës e zërit, fytyra i buzëqesh e sytë i lëvizin ngado për të mos ndaluar mbi fytyrën e të dyshuarit në karrigen përballë, njërën dorë, atë pa celular, e vë në mes duke kapur rripin e pantollonave, fjalitë që thotë janë të rralla, tek-tuk dhe pa asnjë lidhje me bisedën, një mërmërimë në formë ‘ë’-je të zvargur që i del hera-herës sikur njëkohësisht ndjek bashkëfolësin e i thotë vetes, po të dëgjoj po s’të flas dot tani, çohet për një telefonatë po pa lidhje, ulet prapë, derisa në fund, pasi dëgjon e dëgjon, plas papritmas në një të qeshur buçitëse me kokën e shtriqur pas e supet që tunden nga gazmendi, pastaj dëgjon dhe njëherë të njëjtën gjë nga ana e bashkëbiseduesit të sëkëlldisur po ashtu ngaqë s’i vjen asnjë valë tjetër veç dyshimit të përçuar nga çdo pore e Ilirit dhe çohet duke thënë gjithnjë një frazë që lidhet me një ‘mirë do flasim

Këtë e publikojnë mediat e pushtetit sot në mbrëmje në një shprehje të re të zellit dhe devocionit për të shërbyer.

Ndërkohë nga Kryeministria, zoti Rama i ka bërë kurban këto media, duke u tallur e duke u thënë shqiptarëve që nuk lexojnë se:

Me kërkesë të tij, Kryeministri u takua me Presidentin e Republikës, për të diskutuar rreth përmbajtjes së letrës së këtij të fundit mbi propozimin për dekretimin e Gjeneral Sandër Lleshit si Ministër i Brendshëm. Bashkëbisedimi ishte i hapur e konstruktiv dhe kryeministri do të vijojë komunikimin me Presidentin e Republikës

Siç shihet Edi Rama e ka gjetur gjuhën me paranojakun që pikturon me penën e tij, penë e cila tradhëton shikimet e dyshimta të tij si prej eksperti kriminalistik ndoshta, kur si bashkëbisedues ulet e takon njerëzit. Duket se zakoni “budist” i të vizatuarit në prezencë të tjerëve është i vonët, bërë sefte sapo zotëria kapi një karrige pushteti që bën debitor shumëkënd.

Në çdo rast, mirëkuptimi mes të dyve nuk qenka aq i vështirë. Çështja është se cili është problemi i mediave këtu që gdhihen e ngrysen të përdorura e të tallura? E vështirë të deshifrohet, ndoshta është nevoja për të zgjatur inatosjen verbale për të mbuluar shtrydhjen e radhës. Mund të kemi të bëjmë me një kauzë të re, gjenuine. Inshallah po të jetë kështu. Marshallah po qe se do bëhet më shumë se një vërrë në ujë.