antifashizmi

Si një ndër armiqtë kryesorë të demokracisë në Itali, Aldo Moro e identifikoi fashizmin si filozofinë që jo vetëm kishte mundur demokracinë në periudhën e pasluftës, por që edhe vijonte të ishte kundërshtari i saj më i rrezikshëm në epokën republikane.

Gazeta “Dita” publikon sot një letër të hapur të historianit Paskal Milo që ngre shqetësime të vetat për një konferencë të paralajmëruar nga Akademia e Shkencave për Luftën NacionalÇlirimtare. Në ditët e mëparëshme gazeta në fjalë ka shkruar për këtë konferencë duke akuzuar përmes prononcimeve të vetranëve të ndryshëm, se ajo po mohon luftën, se ngjan si e përgatitur në kuzhinat e Gestapos dhe se po përpiqet të mohojë Luftën për ta zëvendësuar atë me konceptin e Rezistencës Antifashiste.

Në fund të shtatorit 1943 në Greqi u konsumua ajo që njihet si Masakra e Qefalonisë, në të cilën ushtarë italianë të divizionit Acqui iu kundërvunë me armë gjermanëve në ishullin jonian, duke pësuar humbje masive në jetë njerëzish. Kjo pasi talia fashiste kishte kapitulluar.

Historiografia italiane e ka njohur këtë moment si Aktin e parë të një rezistence antifashiste në Itali, përfshirë këtu edhe spekullimin se i ashtuquajturi referendum që u zhvillua nga ushtarët, ishte shprehje e demokracisë. Kështu e quajti De Gasperi, kështu edhe Campi në vitin 2001.