Blloku Opinion

Shumë kritikë - janë një numër i madh për t’u cituar këtu –e  kanë akuzuar filmin e Todd Phillips, “Joker” (2019), se glorifikon viktimizimin e meshkujve të bardhë. Ata janë shprehur të bindur se ky ishte një film i rrezikshëm dhe i papërgjegjshëm. Në “Joker”, Arthur Fleck (Joaquin Phoenix) është një burrë i bardhë, i dështuar e i dobët, i cili humb betejën me problemet mendore dhe kryen, siç edhe njëkohësisht frymëzon, akte dhune. Për kritikët liberalë, kjo histori ishte municion për kulturën e rebelimit në SHBA.

Po t‘i besosh korit polifonik të alarmuesve, atëherë Amerika është e humbur, Perëndimi duke marrë fund dhe rendi liberal ndërkombëtar në grahmat e fundit. Me rizgjedhjen e Donald Trumpit hovi triumfues i populistëve do të jetë i pandalshëm. Ndërsa rendi liberal mezi mbahet, po vjen një epokë e neo-nacionalizmit, me Kinën dhe Rusinë si fuqi udhëheqëse revizioniste. Kështu thonë fatalistët.

Kur nisa të shkruaj në The Guardian, përfshihesha në biseda me komentuesit që ngrinin agrumente logjike dhe u kërkoja atyre, përgjigja e të cilëve ishte e ngutur ose pasojë e zemërimit, ta rilexonin shkrimin. Komentet ishin të hapura për 72 orë. Ne diskutonim çështje delikate dhe të ndërlikuara për politikën, racën, gjininë dhe seksualitetin dhe, në fund të fundit, përmes një bisede të gjallë, arrinim në një pikë të caktuar.

Kur Angola e fitoi pavarësinë e saj, prijësi i Lëvizjes për pavarësi, Agostinho Neto, ia dhuroi mareshalit Tito (gjegjësisht Jugosllavisë), në emër të ndihmës së madhe (politike, në armatim, etj.) të drejtën e shpimit për naftë në puse të Oqeanit Atlantik. Aty u futën në fund të viteve shtatëdhjetë kompania kroate INA dhe ajo serbe, që së fundmi u quajt NIS (Industria e Naftës e Serbisë). Për nja tridhjetë vjet , kompania serbe nxori naftë prej Angolës, jo ndonjë sasi marramendëse, por sa për ta mbajtur të gjallë e me profit atë investim.