Blloku Opinion

Muç Nano, i cili e ka depozituar tashmë në arkivën e historisë politike togfjalëshin e famshëm të “aleancës së qelbësirave”, ka qëlluar përsëri në shenjë. Ai e ka cilësuar kryeministrin Edi Rama, një palaço politik, pas paturpësisë së këtij të fundit për të miratuar të njëjtin ligj, për rrëzimin e të cilit, ishte përbetuar dhe kishte vepruar tri vite më parë.

Gradianët grekë, të akuzuar për torturimin e të burgosurit shqiptar, Ilia Kareli, duhet të shpallen fajtorë. Ky është vendim i i prokurores, shqiptuar gjatë procesit gjyqësor që po zhvillohet në gjykatën e Selanikut. Sipas saj, duhet shpallur fajtor edhe ish drejtori i burgut, që akuzohet për marrje në mbrojtje të kriminelëve.
Prokurorja ka argumentuar se gardianët e kanë torturuar në mënyrë barbare Ilia Karelin, por ka theksuar se nuk ishin torturat që shkaktuan vdekjen e të burgosurit shqiptar.

Nuk dua të besoj se kalimi i ligjit të plehrave nga Kryeministri Rama është produkt i kapjes së tij nga mafia e plehrave. Nuk dua të besoj gjithashtu që Rama është një mashtrues ordiner, që e përdori ligjin e plehrave thjesht për të ardhur në pushtet. Ndaj i vetmi justifikim që më mbetet për të kuptuar Kryeministrin tonë është injoranca, ose e thënë shqip padituria.

Kombet e Bashkuara kanë marrë fund. Strukturat e kësaj organizate janë jashtë kohe, ato nuk funksionojnë më në një botë, ku konfliktet nuk zhvillohen më përgjatë kufirit të shteteve, në një botë, ku luftohet për sundimin e ideologjive dhe jo për fitim territori. Me sulmin verbal të Sekretarit të Departamentit të Shtetit, John Kerry kundër homologut të tij rus, Sergej Lavrov bota ka më në fund edhe një provë në video: Institucioni i fuqishëm burokratik nuk di më si të veprojë për të ndihmuar sirianet dhe sirianët.

Gjatë një interviste në TemA TV, Mustafa Nano renditi disa arsye përse Edi Rama duhet larguar nga kreu i qeverisë. Në fakt, mund të ketë edhe 1001 arsye të tjera (përveç atyre që renditi Nano), përse Rama duhet larguar nga kryeministria, por pyetja është se kush do ta zëvendësojë dhe si.

Nano e dha një zgjidhje të mjegullt në intervistën e tij, kur tha se largimin e Ramës e kanë në dorë socialistët, të cilët “me hir apo me pahir duhet t’i japin munxët kryeministrit”.

Çdo gjë që thonë dhe duan politikanët – bëhet. Kjo është Shqipëria e sotme. Politikanët vendosin për jetën e secilit, për ushqimin e secilit, për ajrin e secilit. Politikani, sado injorant, i paaftë, i pandjeshëm, i pavend të jetë, shndërrohet në Zot. Sigurisht që kjo nuk është demokracia, por ne gabimisht kujtojmë se jemi në binarët e saj.

Natyrisht që vënia e qëllimshme e zjarrit duhet kundërshtuar, ashtu si ndodhi ajo në kampin e refugjatëve në Moria pranë Lesbosit. Dorasit eventualë duhet të ndëshkohen. Por organizatat e ndihmës dhe institucionet e shëndetësisë në Greqi vetë kanë kohë që kanë paralajmëruar, që "hot-spot"-et e tejmbushura janë bomba me sahat. Ishte vetëm një çështje kohe, kur kushtet e padurueshme atje të çonin në një shpërthim të dhunës dhe kaosit.

Në bllokun ku banoj unë, banojnë disa deputetë të opozitës aktuale. Fill pasi u bë krybashkiak i Tiranës Lulzim Basha, banorët shpresuan se rrugicat e lagjes do të asfaltoheshin, meqë deputetët atëherë ishin në mazhorancë. Por ata u zhgënjyen – vetëm rrugicës që lidhte rrugën kryesore me pallatin ku banonte një nga deputetët, iu hodh shpejt e shpejt një shtresë asfalt (për trotuare nuk bëhej fjalë). Ndërsa rrugicat e tjera mbetën me pluhur e me baltë, siç kishin qenë para 60 vjetësh. Dhe blloku ynë i banimit ndodhet vetëm 500 metra larg sheshit Skënderbej…

Lulzim Basha e nisi fushatën e zgjedhjeve në Dibër me objektivin e deklaruar politik të fillimit të marshimit elektoral drejt marrjes së pushtetit në zgjedhjet e 2017-ës. Ndërsa Rama e nisi me objektivin e padeklaruar politik të arritjes së suksesit vetëm me ndihmën e PDIU-së dhe pa ndihmën e LSI-së. Siç dihet tashmë, Basha nuk e realizoi objektivin e tij në Dibër, ndërsa Rama e realizoi.

Por a mund të quhet Dibra një provë e koalicionit “Rama-Idrizi” (pa Metën), që mund të vlejë për zgjedhjet e përgjithshme?

Fuqia  elektorale e mazhorancës  së  sotme  duket absolute. Edhe të  disfavorizuar  me  përzgjedhjen  e  kandidatit  të  vjetshëm  për  bashkinë  e  Dibrës, edhe  pse  opozita  u  angazhua  mjaft  të  fitonte  këtë  betejë  strategjike, prapëseprapë  Dibra  prodhoi  një  rezultat  surprizues, i cili në një  këndvështrim  të  parë, pa u  thelluar, jep  idenë  që vitin tjetër  do  kemi  numerikisht  një  mazhorancë  siç  kishim  ne  vitin  1991  apo  ne  vitin  1992.