Blloku Billboard

Numri i vrasjeve me dashje në Shqipëri pati një rritje stratosferike në vitet 1997-98, siç demostron grafiku bashkëngjitur. Por më pas, ato pësuan një rënie graduale. Ndërsa në vitet e fundit, rënia ka qenë drastike.  Nga 126 vrasje me dashje që u regjistruan në 2012-ën, patëm 107 në 2013-ën, 98 në 2014-ën dhe vetëm 54 në 2015-ën. Pra, në dy vjetët e fundit, vrasjet me dashje u përgjysmuan.

Në zbatim të urdhërit të një gjykate amerikane, çdo muaj publikohen email-e të Hillary Clinton-it të ruajtura në një server privat, gjatë kohës që ishte Sekretare e Shteit. Ndër email-et e publikuara këtë muaj, ishte një i dërguar nga aktivistja demokrate Neera Tanden, në të cilin ajo informonte Hillary-n se, gjatë një drake, financieri i famshëm Soros i kishte deklaruar se ishte bërë pishman që nuk kishte mbështetur Clinton-in në garën me Obamën në 2008-ën.

La Stampa, një prej gazetave prestigjoze italiane përcolli shqetësimin e shërbimeve sekrete perëndimore për kthimin e Shqipërisë në një nyje të rekrutimeve xhihadiste për llogari të Shtetit Islamik, bazuar  në informacionet e marra nga Lorenzo Vidino, korrespondent i kësaj gazete në Washington.Ndonëse Shqipëria duket më e mobilizuar se Kosova e Maqedonia në luftën kundër këtij fenomeni, nuk ka treguar një strategji të qartë për të parandaluar përhapjen e islamit radikal dhe penguar xhihadizimin e një pjese të popullsisë.

Pas bilancit të fundvitit me gazetarët kryeministri iu drejtua shqiptarëve me një urim të përmbledhur në një album kartolinash me 242 faqe që pasqyrojnë punën e qeverisë në dy vjet për të rilindur Shqipërinë. Një libër sipas tij për t’u shfletuar nga të gjithë shqiptarët, edhe ata që janë të zhgënjyer, për të parë ndryshimin mes të djeshmes dhe të sotmes.

Kryeministri Edi Rama doli vetë në një konferencë për shtyp për të njoftuar publikisht vendimin e qeverisë për shpërblimet e fundvitit. U paraqit para kamerave me një solemnitet që rezultoi në disproporcion me përmbajtjen e deklaratës që i komunikoi publikut.
Me dashje apo pa dashje, me vetëdije ose jo, kryeministri bëri rolin e zëdhënëses për shtyp duke lexuar mekanikisht një njoftim të Miistrisë së Financave për shpërblimet e pensionistëve, ish-kooperativistëve apo mësuesve të dalluar sipas analogjisë së "heronjve" të punës socialiste.

Para disa ditësh, Shenasi Rama, bashkë me dy kolegë të tjerë, njoftuan mundësinë e krijimit të një partie të re, cilësuar prej tyre si një alternativë ideologjike. Në parim nuk ka asgjë të keqe dhe për t’u komentuar negativisht në këtë inciativë: kupa është mbushur dhe patjetër që kërkohen ide dhe rrugë të tjera për vendin. Ndaj kësaj iniciative të ndërmarrë nga një njeri që ka qenë pjesë e zhvillimeve të dhjetorit ’90, po rritet vëmendja në media dhe me këtë rast duhet thënë se, në ndryshim nga iniciativa të tjera, asaj nuk po i mbyllen dyert.

Gazetari Arben Manaj e ka quajtur poshtëruese darkën e kryeministrit Rama me gazetarët dhe hipokrite sjelljen e këtij të fundit me shtypin për vetë raportin që Edi Rama ka krijuar me median gjatë kohës që ishte në opozitë dhe tani në pushtet.

Damian Gjiknuri, ministër i Energjetikës, inicioi sot një padi penale për disa ish-ministra të qeverisjes së PD-së, që sipas tij kanë favorizuar në privatizimin e realizuar prej CEZ(http://www.respublica.al/2015/12/28/gjiknuri-çon-për-ndjekje-penale-3-ish-ministra-të-berishës-për-privatizimin-e-ossh).

Është e qartë se marrëdhëniet e çdo vendi me fqinjët ndikohen drejtpërdrejt nga interesat e tij jetike, veçanërisht në fushën e ekonomisë dhe të sigurisë. Në rastin e vendit tonë, marrëdhëniet me vendet fqinje garantojnë ose kërcënojnë interesat tona jetike në rajon, duke krijuar  premisat ose për një domino zhvillimesh të papëlqyeshme, ose për përcaktimin si një faktor sigurie duke shfrytëzuar përparësitë tona gjeopolitike.

Në një editorial të gazetës New York Times, inkurojohen vende si Hondurasi etj., ku mbizotëron korrupsioni dhe kultura e pandëshkueshmërisë, që të ndjekin shembullin e Guatemalës. Atje, Komisioni Ndërkombëtar  Kundër Pandëshkueshmërisë, i ngritur pas një marrveshje me OKB-në, ka ndihmuar prokurorinë dhe gjykatat që të dënojnë pushtetarë të lartë të korruptuar. Në shtator “viktima” më e lartë e këtij komisioni u bë ish-presidenti i Guatemalës, i gjithëfuqishmi Otto Pérez Molina.