Terroristi franko-algjerian u vra, por diskutimet mbi krimet e tij po dominojnë fushatën elektorale

Autori i krimeve të bujshme në Francë, Mohammed Merah, u vra, por vijon jehona e bëmave të tij. Do të vijonte se s’bën, në fakt, por rrethanat elektorale bëjnë që diskutimet t’mos pushojnë e të jenë me tone të forta. Francezët janë duke ngritur pyetje. Pse rrethimi zgjati aq shumë, duke prodhuar një show-makth të panevojshëm, ndërkohë që i rrethuari nuk kish pengje? Pse mediat, policia, dhe shërbimet sekrete ranë pre e konkluzioneve të shpejta, sidomos kur e kërkuan fillimisht vrasësin e ushtarëve mes neo-nazistëve francezë (ngaqë viktimat ishin dhe myslimane, kërkuan me pahir një skenar të ngjashëm me atë norvegjez të vitit të shkuar)? Si është e mundur që forcat e rendit e të sigurisë nacionale nuk arritën t’i pengojnë këto krime, teksa autorin po e ndiqnin prej kohësh si njeri të dyshimtë?  A nuk është se presidenti Sarkozy i kushton më shumë vëmendje sulmeve ndaj medias e ndaj kundërshtarëve se sa luftës ndaj terrorizmit? Etj, etj, etj. Franca është bajagi e shock-uar.

Kjo që ndodhi është bërë menjëherë çështje elektorale. Sarkozy po përpiqet ta shesë veten si kampion të luftës kundër terrorizmit (po rreket të imitojë Bush-in junior, teksa po kërkonte mandatin e dytë), por kundërshtarët e tij janë duke thënë se është pikërisht Sarkozy që shkakton pështjellim në shërbimet sekrete me retorikën e tij kundër emigrantëve, kundër mishit hallall, etj. Ndërsa François Hollande ka kaluar disi në mbrojtje, dhe betejën tani e ka me ata zgjedhës që mendojnë se socialistët nuk janë të ashpër sa duhet me terrorizmin.

Ende nuk është e qartë, sidoqoftë, se kush ka qar elektoral nga kjo që ndodhi.

Re.Pu.