Blloku Opinion

Ndodhi ashtu siç pritej. Censura e paralajmëruar nga Facebook-u ka mbërritur te ne. Fotografitë e Wilhelm Von Gloeden, i cili ishte pjesëmarrës në Taormina në vitet e Oscar Wilde dhe D’Annunzio-s, foto të cilat sot janë ekspozuar në Sutri, nuk mund të publikohen sepse konsiderohen thjesht imazhe të disa djemve lakuriq. Censura bëhet akoma më e rëndë sepse përfaqëson një dënim “dinak” të botës së homoseksualëve.

Duke numëruar një më një hilet që është shtrënguar të përdorë pushteti për të kryer aktin vandal të rrënimit të kompleksit kulturor-historik të ndërtesave të ish-fondacionit “SKANDERBEG” (ku sot funksionojnë dy teatrot kombëtarë), hilja e radhës rezulton etiketimi i tyre si ndërtesa “fashiste”. Shpresojnë fort që me këto truke hileqare epitetesh të mund ta përligjin krimin që kanë gatitur. Prandaj më duhet të vazhdoj ta rrjep skilen, simbas mësimit popullor “Kush bân me hile, rripet si skile”. 

Ndër njoftimet që na vijnë nëpërmjet internetit në mënyrë automatike e që na bëjnë të shkëputemi për disa minuta nga puna për të bredhur nëpër lajme të ndryshme, më erdhi edhe artikulli on-line i Stefano Giantin-it i botuar në “Il Piccolo” e Triestes, ku flitej për mbrojtje të Teatrit Kombëtar në Tiranë.

Lajmi më bëri kurioz, sepse pashë se njerëzit kishin protestuar përpara Parlamentit kundër shembjes.

Presidenti i Serbisë Aleksandar Vuçiq ka vendosur që të fillojë një fazë të re në raportet me bashkësinë ndërkombëtare, që mund të quhet edhe si bojkotim i heshtur i Brukselit dhe Uashingtonit. Vendimin e ka marrë Vuçiqi, por e ka publikuar udhëheqësi i zyrës për Kosovë Marko Gjuriq, i cili tha se Brukseli duhet të presë pak për vizitën e ardhshme të Vuçiqit atje. Ndërkohë që Vuçiq nuk do të marrë pjesë as në Asamblenë e Përgjithshme të OKB. Në Nju Jork do të udhëtojë kryeministrja Ana Brnabiq.

Po “arkitektë oborri” nuk paska? Ashtu si ka pasur dhe ka “poetë oborri”, “piktorë oborri” etj.? Miqtë arkitektë nuk kanë përse ngrysen për këtë çështje të shtuar kështu: do të mjaftonte të lexohen Kujtimet e “arkitektit brilant” gjerman Albert Speer (1905-1981), përgjatë të cilave faqet e kurtizanërisë të një talenti të padyshimtë të godasin sytë. “Një nga arkitektët më të mëdhenj të botës”, do ta kishte quajtur edhe atë kryeministri i një pjese të Shqipërisë.

***

Kam pas lexuar diku, mbase ishte përrallë e cila thoshte se një mbreti i kishin dal brirët dhe kush e shihte mbretin me brirë e përhapte lajmin, lajmësi vritej. Njëri që e kishte parë mbretin me brirë, hyri ne një kallamishte dhe thirri disa herë: “Çka s’ke n’di e çka s’ke parë, mbreti ynë brirë ka”! Kur nga kallami bënë fyell, fyelli thoshte të njëjtën gjë. Dhe kështu lajmi mori dhen. Ajo edhe mund të ketë qenë përrallë,ndërsa kjo që do të lexoni në vazhdim nuk është përrallë, është e vërtetë.

Do të doja të takoja përfaqësuesit e asaj shumice absolute, përcaktuese, arrogante dhe patronizuese që rezulton nga sondazhi i fundit i Haaretz dhe t’i pyes: Me gjithë mend e keni? Si ju shkon ndërmend një gjë e tillë? Për kë e keni fjalën? A jeni ju, shumica absolute, kaq të sigurtë se ne (hebrejtë) jemi – të zgjedhur, më të mirë, se ne jemi kampionët, koka dhe shpatullat mbi trupin e të gjithëve?

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi poston në faqen e vet në Facebook këtë shënim, përmes të cilit ai u përgjigjet atyre që i quan skeptikë. Janë fjali të përsëritura dhe që përsëriten por pa sjellë ndonjë garanci serioze: 

Slobodan Milosheviqi e anuloi dhunshëm autonominë e Kosovës më 1989, duke vendosur masa të jashtëzakonshme. Serbia e okupoi Kosovën gjatë dhjetëvjetëshit dhe më 1999 vendosi që të ndërmarrë luftë dhe masa gjenocidi ndaj qytetarëve të Kosovës. Këto masa prodhuan 13.535 njerëz të vrarë, sipas shënimeve të Fondit për të Drejtën Humanitare, prej të cilëve 10 mijë ishin civilë, tre mijë ishin të formacioneve të armatosura. Prej atyre të formacioneve të armatosura mbi dy mijë ishin të UÇK-së dhe FARK-ut, ndërsa një mijë ishin të forcave serbe.