Blloku Opinion

Konfliktet e egra me frymëzim fetar si këto që po shtillen këto kohët e fundit, e bëjnë më të ngutshme nevojën e refleksionit sidomos për ne shqiptarët që kështu të ndarë siç jemi, ka rrezik të bëhemi shënjestër e frymëzimit radikal islamik.

Në javën që lamë pas ministri i jashtëm Ditmir Bushati realizoi një vizitë zyrtare në Greqi. Duke u nisur nga marrëdhëniet midis dy vendeve dhe nga sfidat e kohës, vizita merrte një rëndësi të veçantë. Mirëpo rëndësia e pritur derivoi në një rëndësi të llojit të veçantë. Kjo për faktin se nga njëra anë ajo tentoi të provokonte status quonë tradicionale në marrëdhëniet dypalëshe, me kusht distancimin nga e kaluara. Në anën tjetër, palët nuk ishin në sinkron drejt këtij synimi.

Autori i këtyre radhëve është një gazetar turk, i cili deri para pak javësh drejtonte gazetën “Zaman”, të përditshmen me tirazhin më të madh në Turqi. Vetëm pak orë pas sekuestrimit të gazetës dhe caktimit të administratorëve shtetërorë, papritmas u konsiderova “anëtar i një rrjeti terrorist”. Prej gati dy vitesh, vendi im është kthyer në një arenë të lojërave politike dhe më datë 4 mars, përjetoi një tjetër skenë surrealiste. Qeveria përdori gaz lotsjellës dhe pompa me ujë për të sulmuar gazetën që unë drejtoja. Disa prej nesh u keqtrajtuan dhe disa të tjerë i shanë dhe i fyen rëndë.

Në emisionin e mbrëmshëm të Sokol Ballës në Top Channel, Ben Blushi bëri shumë kritika ndaj Edi Ramës, si kryeministër dhe si kryetar i PS-së. Ndërkohë që disa kritika të tij mund të jenë të drejta e disa të tjera mund të hanë debat, njëra ishte shumë, shumë demagogjike – ai e kritikoi qeverinë Rama për diçka që ka votuar vetë tre herë.

Blushi e kritikoi qeverinë Rama se e ka rritur borxhin publik me 1.6 miliardë euro.

Kërkesave të vazhdueshme në rritje të qytetarëve të Shqipërisë dhe partnerëve tanë euroatlantikë për drejtësi në Pushtetin Gjyqësor partitë politike pushtetmbajtëse iu përgjigjën duke marrë iniciativën konkrete dhe filluar procesin për Reformë në Drejtësi, jo thjesht sa për të afruar standardet me vendet e BE, por tashmë duhet pranuar dhe pranohet nga të gjithë se plaçkitja legale, e cila favorizohet nga plaçkitja ilegale (korrupsioni) është bërë e rrezikshme për individët, liritë dhe të drejtat e tyre, për mbarë shoqërinë, pasurinë shoqërore, publike, kombëtare dhe shtetërore.

Fatos Lubonja ka mbi 15 vjet që shkruan pa pushim për nevojën e shkundjes nga jashtë të sistemit politik shqiptar. Sipas tij, partitë politike në Shqipëri kontrollohen nga një kastë oligarkësh, disa prej të cilëve kontrollojnë edhe botën e mediave dhe të krimit. Zgjidhja që ai sugjeron është lindja e një lëvizje të re politike, jashtë sistemit aktual, të pavarur nga kjo kastë oligarkësh, e cila ta shkundë sistemin.

Në atmosferën e ndezur të këtyre ditëve, qoftë në Amerikë, për shkak të fushatës për zgjedhjet presidenciale, e qoftë në Shqipëri, ku atmosfera është në mënyrë permanente e ndezur dhe e helmuar nga politikanët, dëgjimi i një psikiatri amerikan të universitetit Harvard i cili dha një leksion për përfundimet e një studimi mbi faktorët kryesorë ndikues mbi lumturinë dhe shëndetin e njeriut, kthehej me të vërtet në një antidot qetësues.

Meqë po flitet këto ditë për zgjedhje të parakohshme nga ana e drejtuesve të PS-së, duhen bërë disa llogari.

Nga sondzhi i fundit që bëra për Tiranën, si dhe nga një sondazh paraardhës për gjithë Shqipërinë, më rezultonte se, mund të ketë firo në pjesëmarrje nëse zgjedhjet zhvillohen sot, por firoja mund të jetë përpjestimore në të dyja krahët. Me fjalë të tjera, përqindjet elektorale të dy koalicioneve dhe të tri partive kryesore mund të mbeten praktikisht si në zgjedhjet e para tre vjetëve.

Dhe çfarë zgjidhje do të sillnin zgjedhjet e parakohshme?

Gazeta “Mapo”, nëpërmjet një shkrimi me autor Leonard Bakillarin, punuar në kuadër të projektit “Udha e shkronjave”, kishte sjellë para pak ditësh në vëmendje të opinionit publik një fakt, i cili, sipas vlerësimit tim, duhet marrë shumë seriozisht. Në një periudhë prej dy vitesh e gjysmë në pushtet, shumica e majtë qeverisëse është rrëzuar 12 herë nga Gjykata Kushtetuese. Në të vërtetë, aty nuk thuhej asgjë e panjohur për opinionin publik. Rast pas rasti është njoftuar gjithmonë, si për ankimimin, ashtu edhe për vendimin e marrë nga Gjykata Kushtetuese.