Berluskoni dhe Putin, historia sekrete e një miqësie 14 vjeçare

Asnjë marrëdhënie tjetër nuk ka shkaktuar më shumë tmerr, kureshtje apo polemika se sa miqësia e ngrohtë dhe e qëndrueshme ndërmjet Silvio Berluskonit me Vladimir Putin. Marrëdhënia e tyre i ka bazat në fillim të këtij mijëvjeçari, kur Berluskoni mori përsipër rolin e ndërmjetësuesit mes Putinit dhe Xhorxh W. Bush. Putin tha se krijimi i Këshillit në Praktikën Detare në maj të vitit 2002, ishte një hap pozitiv përpara në ndërtimin e marrëdhënieve të partneritetit ndërmjet Rusisë dhe NATO-s. Ajo krijoi kushtet për punë në një perspektivë afatgjatë. Por, për fat të keq ne - dhe unë flas për të gjithë, nuk do t’ia hidhnim fajin askujt në veçanti. Ne nuk kemi qenë në gjendje të përfitojnë plotësisht prej asaj që është bërë deri në Itali.

Marrëdhëniet mes Silvio Berluskonit dhe Vladimir Putinit kanë zgjatur për vite me radhë. Alan Friedman përshkruan në librin që del më 8 tetor, “Rruga ime: Berluskoni rrëfehet te Friedman”. Gjatë këtyre viteve ka pasur shumë takime mes dy liderëve, si në Rusi dhe në Itali. E fundit ishte disa javë më parë, më 9 shtator, ku ish-kryeministri italian ka vizituar liderin e Moskës. Pas disa ditësh në Soçi, në vilën e Putinit në Detin e Zi, të dy shkuan në Krime, gadishullin që ka prodhuar konflikt midis Ukrainës dhe Rusisë. Në Sevastopol ata kanë vënë një buqetë me trëndafila në memorialin që kujton ushtarët italianë, të cilët u vranë gjatë Luftës në Krime. Vizita ka provokuar protestën e autoriteteve në Kiev, të cilët e deklaruan liderin e Forza Italia si “persona non grata”.

***

Traktati Rusi-NATO, si i tillë, është padyshim platforma në të cilën janë ndërtuar këto marrëdhënie, por kanë qenë të nevojshme edhe disa ndryshime në politikën konkrete, që për fat të keq nuk i kemi parë”. Berluskoni mbron zgjedhjet e mikut të tij Vladimir Putin dhe paralajmëron rrezikun e një Lufte të re të Ftohtë. Por Putin, nga ana e tij, premton se kjo nuk do të ndodhë: “Dikush dëshiron ta ndajë Rusinë nga Evropa dhe Ukrainën nga Rusia. Jam në dijeni për këtë. Ndonjëherë ata që paraqesin këto objektiva e arrijnë qëllimin e tyre, por kjo do të thotë që ne nuk jemi duke punuar në mënyrë efektive. Nuk do të angazhohemi në asnjë Luftë të Ftohtë. Nuk pajtohemi”. Berluskoni ka mbrojtur gjithmonë pozicionet e Putinit në Krime dhe Ukrainë, edhe pse kundërshtarët pretendojnë se është thjeshtë një megafon i presidentit rus. Nga ana tjetër, për ata që i dëgjojnë këto çështje, është e qartë se të dy këta burra ndajnë të njëjtin vizion për këto gjëra.

“Për çështjen e Ukrainës”, thotë Berluskoni, “unë nuk pajtohem me politikën e Bashkimit Evropian dhe Shtetet e Bashkuara, si dhe me sjelljen e NATO-s. Populli i Krimesë flet rusisht dhe ka votuar në një referendum për ribashkimin e Nënës Rusi. Sanksionet ndërkombëtare të vendosura kundër qytetarëve rusë, të cilët konsiderohen të afërt me Putinin janë absurde. Të dëbosh Rusinë nga samiti i G8 ishte një gabim. Për fat të keq, politika e Perëndimit në Ukrainë mund të sjellë përsëri izolimin e Rusisë, ashtu siç ndodhi para se të nënshkruhej Traktati i Praktikës Detare. Sinqerisht, në Perëndim unë shoh sot një mungesë totale të lidershipit”. Putin në çdo rast e konsideron Berluskonin jo thjesht një mik apo një aleat, por ndoshta njeriun që më shumë se të gjithë ka bërë të mundur afrimin e Rusisë me Perëndimin, që nga vitet ‘90, në kohën e Jelcinit. “Ka ndryshuar shumë dhe për mirë në marrëdhëniet tona dypalëshe. Që nga viti 1994, Berluskoni  kishte ftuar presidentin Jelcin në G8, i cili deri atëkohë kishte qenë G7. Në mandatin e tij të parë, i cili nuk zgjati shumë, ai erdhi në Moskë për të nënshkruar me Jelcin një marrëveshje të miqësisë dhe bashkëpunimit midis Italisë dhe Rusisë. Në fillim të vitit 2000, dhe veçanërisht në vitin 2002, arriti të shtyhej edhe më tej ky bashkëpunim deri me nënshkrimin e një marrëveshjeje mes Rusisë dhe NATO-s, dhe në këtë kuptim ka luajtur një rol jetik në përmirësimin e situatës në Evropë, jo vetëm në kontekstin Italo-Rus, por edhe në kontekstin më të gjerë të zhvillimeve politike”. Gjatë të gjithë këtyre viteve, Berluskoni ka mbajtur marrëdhënie shumë të ngushta me Putin, të cilat tregojnë një mirënjohje të madhe për fatet politike, hetimet, proceset dhe skandalet që miku italian ka përballuar në njëzet vitet e fundit.

Mediat perëndimore kanë qenë të padrejtë me Berluskonin?

Putin ngre supet. “Nuk mendoj se kam të drejtën të tregoj gabimet e mediave perëndimore. Gabime bëjnë të gjithë, politikanët ashtu si dhe media. Do të doja të nënvizoja një gjë. Nëse kujtesa nuk më gënjen. Berluskoni ka nisur të merret me politikë në vitin 1994. Ra nga politika në vitin 1993-1994 dhe u bë kryeministër, më herët se të ishte sipërmarrës për më shumë se tridhjetë vjet dhe nuk kishte pasur kurrë asnjë problem të natyrës ligjore. Sapo nisi të merret me politikë, në harkun kohor të tri vjetëve, ka qenë subjekt i rreth tridhjetë procedimeve penale. Për fat të keq, kjo është tipike jo vetëm në Itali, por në të gjithë botën në përgjithësi”. Presidenti rus flet me një afeksion të sinqertë, në një bashkëbisedim rreth gjysmë ore, i cili i referohet dhjetë herë Berluskonit duke e quajtur atë ‘Silvio’. “Silvio”, tha Putin “është një njeri i lirë, ndonjëherë ndoshta edhe i sinqertë, mund dhe ta fyejë dikush apo të ngjallë reagimin si të kolegëve ashtu edhe të shtypit. Pra, thjesht bëhet fjalë për - di – për elementët e luftës politike publike. Ndonjëherë ato qëndrojnë brenda kufijve të mirësjelljes, e ndonjëherë i tejkalojnë, por nuk shoh asgjë të veçantë. Sinqerisht, unë nuk kam kohë për të analizuar atë që shkruan shtypi ndërkombëtar”.

“Me mikun tim Vladimir dhe udhëheqës të tjerë, përpiqem gjithmonë të jem plotësisht i sinqertë dhe i hapur. Përpiqem të stabilizoj një marrëdhënie të mirë dhe lidhje të fortë personale. Është diçka që ndihmon shumë kur ka probleme. Kjo na lejon të telefonojmë njëri-tjetrin në çfarëdolloj ore dhe të zgjidhim lehtësisht çështjet e mprehta. Por, duhet kaluar edhe kohë bashkë. Putin, Blair dhe udhëheqës të tjerë evropianë kanë ardhur në pushime me mua në Sardenjë. Mendoj se është një gjë e mirë, sepse midis udhëheqësve politikë, si dhe në çdo marrëdhënie njerëzore, të kesh një raport të bazuar mbi respektin, miqësinë, dhe mbi besimin, do të thotë shumë. Për mua, lidhja nuk duhet të jetë vetëm me kokë, ajo duhet të fillojë nga zemra”.

Në dhomën e oxhakut në Kremlin, duke iu përgjigjur një pyetjeje në lidhje me vizitat e tij në vilën e Berluskonit në Sardenjë, Putin konfirmon se: “Silvio vë zemrën dhe shpirtin e tij në çdo gjë që ai bën”. Presidenti i Federatës Ruse nënqesh kur kujton një mbrëmje të veçantë me Berluskonin dhe miqtë e tjerë në vilën e kushtueshme, Villa Certosa. Në mesin e të pranishmëve ishte dhe Andrea Bocelli me partneren e tij. “Nuk e di nëse Silvio do ta pëlqejë atë që do t’ju them”, tha Putin me një shkelje të djallëzuar të syrit, “por kishte organizuar një shfaqje të vogël me fishekzjarre, e cila filloi me një raketë që u shpërthye mbi tarracën ku ne ishim. Berlusconi mbeti shumë keq, por kjo nuk e prishi festën. Ai vë zemrën dhe shpirtin e tij në çdo gjë që bën”. Sipas dy mysafirëve të mbrëmjes, kur një fishekzjarr u nis në drejtimin e gabuar, Bocelli, Putin dhe të ftuarit e tjerë duhej të shpërndaheshin me nxitim nga tarraca, ndërkaq pantallonat e bardha të Putin u bënë pak pis ndërsa ato të një mysafiri tjetër, Tony Renis, u bënë të zeza, si dhe veshja e bashkëshortes së Bocellit rrezikoi të dëmtohej plotësisht”.

Burimi: corriere.it