Franca

Kryeministri francez, Michel Barnier, është dorëzuar para presionit të opozitës, duke u tërhequr nga shkurtimet e planifikuara në buxhetin e vitit të ardhshëm për rimbursimin e barnave.

Izraeli ka konsumuar një incident diplomatik me Francën për shkak të konfrontimit fizik në kishën Eleona në Jerualem, që posedohet nga Franca. Disa policë izraelitë kanë ndërhyrë me forcë në Kishë duke u përplasur dhe mandej arrestuar xhandarët francezë që janë atypër sigurinë. Pamjet e shpërndara japin të qartë incidentin që është bërë shkak që ministri i Jashtëm i Francës, Jean Noel Barrot të anullojë vizitën.

Bota ka nevojë për një rend të ri brenda kornizës së BRICS për të garantuar sigurinë ndërkombëtare dhe mbrojtjen e të drejtave të njeriut. Pierre de Gaulle, aktivist francez dhe nipi i ish-presidentit Charles de Gaulle, thotë se samiti i fundit i BRICS provoi suksesin e botës multipolare dhe kjo e bën të domosdoshëm një rend të ri.

Presidenti francez, Emmanuel Macron, dënon shënjestrimin e qëllimshëm të paqeruajtësve të OKB-së nga Izraeli. Këta të fundit u u plagosën nga zjarri izraelit për të dytën ditë radhazi në Liban.

“Ne e dënojmë, nuk e tolerojmë dhe nuk do ta tolerojmë nëse ndodh më”, deklaroi Macron nga Qipro.

Thierry Breton, Komisioneri i Tregut të Brendshëm, i ngarkuar edhe me çështjet e teknologjisë dhe mbrojtjen, njoftoi krejt papritur dorëheqjen nga detyra.

Përgjatë pesë viteve të fundit, Breton ka qenë Komisioner në kolegjin e Presidentes Ursula von der Leyen dhe kohët e fundit u riemërua si Komisioner nga presidenti i Francës, Emmanuel Macron.

Franca ka ndryshuar qasjen në raport me planin e autonomisë së Marokut për Saharanë Perëndimore.

Në një letër drejtuar Mbretit Mohammed VI, Presidenti i Francës Emmanuel Macron e quajti planin që Maroku propozoi në 2007 për t'i ofruar rajonit autonomi të kufizuar nën sovranitetin e tij, "bazën e vetme" për zgjidhjen e konfliktit. Ndryshimi i jep një goditje Frontit Polisario pro-pavarësisë, i cili për dekada ka pretenduar se është përfaqësuesi legjitim i popullit indigjen saharawi.

I ulur me Emmanuel Macron në ndarjen luksoze në bordin e Air Force One të Francës, e pyeta atë se kujt i beson. Me kë i ndan ndjenjat e tij më të thella kur e rëndon barra e detyrës?

Në fillim, nuk m’u duk se po e kuptonte pyetjen time. Për ta ndihmuar, i sugjerova ndoshta gruan e tij dhe ish-mësuesen e dramës në shkollën e mesme, Brigitte? Këshilltarit të tij për median, i ulur përballë nesh, i pëlqeu kjo ide dhe e inkurajoi me padurim presidentin ta mbështeste.

Ndryshe nga ajo që pritej, francezët nuk i dhanë shumicën ekstremit të djathtë. Megjithatë, këtë privilegj nuk e kanë më as centristët e presidentit Macron.

Exit pollet por edhe rezultatet e para flasin për një fitore të ngushtë të aleancës së partive të majta, të grupuara nën siglën e Frontit të Ri Popullor, i drejtuar nga Jean-Luc Mélenchon. 

Për herë të parë që nga Lufta e Dytë Botërore, e djathta ekstreme është pranë portës së pushtetit në Francë. Si historianë me prejardhje të ndryshme politike që ndajnë një lidhje me vlerat demokratike dhe shtetin e së drejtës, ne nuk mund të heshtim përballë një perspektive alarmante, të cilës kemi ende kapacitetin për t'i rezistuar.

Pavarësisht një ndryshimi sipërfaqësor, Bashkimi Kombëtar (RN) mbetet në thelb pasardhësi dhe trashëgimtari i Frontit Kombëtar, i themeluar në 1972 nga njerëz nostalgjikë për Vichy dhe Algjerinë Franceze.

Europa po hyn në një test të ri politik që ilustron qartë krizën e thellë të besimit në funksionimin e sistemit të saj. Mediat raportojnë se në zgjedhjet e ditës së djelë në Francë do të dislokohen 30 mijë policë për shkak të frikës për dhunë.

Sipas ministrit të Brendshëm, Gerald Darmanin, 5000 policë do të dislokohen në Paris “për të siguruar që e majta dhe e djathta radikale nuk do të përfitojnë për të krijuar kaos”.