Blloku Opinion

Humbjet e energjisë janë një fenomen i pashmangshëm i prodhimit transmetimit dhe shpërndarjes së energjisë. Shkurtimisht: kemi humbje në prodhim nga harxhimet për fushen manjetike në gjeneratorët e prodhimit dhe nga rryma elektrike që qarkullon aty; humbjet reaktive dhe humbjet nëpër transformatorët e fuqishëm ngritës nëpë central. Pastaj kemi humbjet në transmetimin e energjisë, të cilat gjithashtu janë aktive nga kalimi i rrymës nëpër përcjellësa dhe reaktive nga pozicioni i përcjellësve të linjave të Tensionit të Lartë.

Është e frikshme të shohësh se sa shpejt dhe tërësisht hidhen poshtë vlerat evropiane nën presionin e krizës së refugjatëve në BE. Ballafaqimi me rritjen e fluksit të refugjatëve, azilkërkuesve dhe emigrantëve nga vendet fqinjë të Evropës do të kthehet në një sprovë vendimtare për BE-në, nëse nuk ndodh diçka së shpejti.

Në fillim vetëm pak vetë i futën këmbët në ujë, pastaj të tjerët ndoqën shembullin e tyre, të gjithë duke parë njëri-tjetrin për mbështetje. Kur Greqia e shkatërruar nga masat shtrënguese u vendos nën kushtet që Janis Varufaqis e quan “pushtim postmodern”, me sovranitetin e përmbysur dhe e detyruar të zbatojë akoma dhe më shumë politika që deri tani nuk kanë arritur asgjë veç shkatërrimit, e majta britanike po kthehet kundër Bashkimit Europian, dhe me shpejtësi.

Një shqiptar i latuar me banim në Amerikë, në një bisedë të rastit këto ditë, më bëri këtë pyetje: "Është Shqipëria që po shthuret e po na ikën duarsh, apo është media që na e sjell të tillë para syve"? Dhe me “Shqipëri të shthurur e të ikur duarsh” kish parasysh atë Shqipëri që ai e sheh të shumtën e kohës në gazeta e televizione, d.m.th Shqipërinë e sunduar nga tollovia, korrupsioni, padrejtësia, mjerimi, dhuna, vrasjet, etj., etj., e që, kur e sheh me sytë e vet, nuk është në gjendje të dallojë se ku media e tepron, nëse e tepron.

Natën, pas disa ditë debatesh, qeveria shqiptare prishi një kishë ortodokse në fshatin Dhërmi të Himarës. Si gjithnjë, kuptimi i vërtetë i asaj që po ndodhte humbi duke prodhuar “ informacion” nga dhjetëra drejtime dhe duke mbushur përplot të gjitha mediat. Deri edhe drejtori i Agjencisë për Legalizimet, Artan Lame dha opinion duke thënë se “….herën e fundit që feja fitoi mbi shkencën, puna përfundoi me turrën e druve”. Për ngjarjen u shprehën deputetë, shkrimtarë, piktorë, ministra, kryetari i bashkisë së Himarës, përfaqësues të kishës ortodokse etj.

Ndërkohë që në Austri mbahej Samiti i Vjenës mes Bashkimit Europian dhe të ashtuquajturave “Vende të Ballkanit Perëndimor”, në Tiranë, në një konferencë për shtyp, ministri i Brendshëm i Shqipërisë, Saimir Tahiri, i tregoi gazetarëve diçka shumë interesante. Ai u kishte kërkuar autoriteteve gjermane që të eliminonin të gjitha trajtimet lehtësuese, qoftë edhe të përkohshme, për azilkërkuesit shqiptarë, në mënyrë që ata të mos kishin më asnjë nxitje për t’u nisur për në Gjermani.

Qeverisë i ka ngelur Qeverisja në dorë. Të dhënat më të fundit të INSTAT thjesht konfirmojnë këtë. Që të mos ngatërrojmë mollët me dardhët. Qeveria nuk i ka ulur pagat. Ajo thjesht e ka mbajtur nivelin e tyre pa ndryshuar. Dhe nuk i ka axhustuar ato me inflacionin. Domethënë, ai që merrte një rrogë 50.000 lekë, vazhdon të marrë rrogë 50.000 lekë. Nuk është se merr në dorë më pak, të themi 48.500 lekë. Ajo që ka ndodhur është më keq se kjo, sepse është më e thellë, më e pandreqshme dhe do të vazhdojë më afatgjatë.

Kjo është fjala e kryeministrit Edi Rama, sot në Vlorë, me rastin e nënshkrimit të marrëveshjes ndërinstitucionale për mbrojtjen e pronës. Krijon një farë pështjellimi marrëveshja kur për këtë ka ligje. Fjala e Kryeministrit ka rëndësi, pasi aty gjyqtarët shpallen palë kundërshtare. Po e përcjellim fjalën të plotë nisur nga rëndësia që përfaqëson në kontekstin e angazhimeve të kësaj qeverie, për pronën, por edhe në raport me gjyqësorin:

Besimi në rolin nacionalist të Kishës së Romës shkakton paqartësi doktrinale, nëse pretenduesit e këtij fakti do të lexonin mësimet e Mesias: “Nëse ndokush vjen tek unë e do më tepër babain, nënën, gruan, fëmijët, vëllezërit, motrat, madje edhe jetën e vet se sa mua, nuk mund të jetë nxënësi im”, apo “Kush e do të jatin e të jëmën më shumë se mua […] Kush e do djalin apo vajzën më shumë se mua, nuk është i denjë për mua”.

Kur më sugjeruan të jepja ndonjë mesazh për ngjarjet e fundit, u çudita ca. Të jap mesazh? E pse? Se je shkrimtar, e fjala jote ka peshë.

Çfarë thua more, kush e peshoi?! Pastaj me çfarë peshoreje se?