Blloku Kulturë

Para se të bëjmë fjalë për disa nga rrugët dhe mënyrën e përhapjes së literaturës islame tek ne gjatë periudhës osmane, na duhet të konstatojmë se, me depërtimin e osmanlinjve në trojet shqiptare dhe me vendosjen e ad­ministrimit të tyre (shek. XIV-XV), u fituan tipare të reja në të gjitha aspektet e jetës.

Para se të largohej nga ministre e Kulturës, Mirela Kumbaro duket se ka kryer një emërim që vjen nga rrethi i ngushtë i kryebashiakut Veliaj, mikeshë e tij që nga vitet e shkollës. Bëhet fjalë për kalimin në krye të Teatrit Eksperimental të Jonida Beqos, e cila zë vendin e Kiço Londos.

Londo e Beqo ishin të vetmit kandidatë në garën e hapur nga Ministria e Kulturës. Kriteret mbi të cilat u përzgjodh Beqo janë vlerësuar nga Kumbaro më shumë sesa ato të zotit Londo, i cili ka një karrierë disavjeçare në drejtimin e Teatrit.

Para disa javëve kritikun dhe popullarizuesin e njohur të artit dhe sidomos pikturës, Vittorio Zgarbi të vinte në Tiranë. Të takohej me kryeministrin Edi Rama që vdes të përmendet si artist në rrethe të tilla dhe më vonë një status të Zgarbit që shkruante se Shqipëria është një vend më i mirë përderisa drejtohet nga një artist.

Egon Schiele filloi të priste vajza adoleshente në studion e tij në Neulengbach, Austri, për herë të parë  rreth vitit 1910. Rreth tridhjetë milje nga Vjena, ai kishte një studio të vogël pikture me një kopsht nga mbrapa. Djemtë dhe vajzat, shpesh nga shtresat më të varfra, kalonin kohë atje me të dhe me të dashurën  e tij modele, Walburga Neuzil, të cilin ai e thërriste Wally. Schiele ishte vetëm njëzet vjeç atëherë. Wally ishte shtatëmbëdhjetë vjeçe. Mosha e lejueshme për marrëdhënie në atë kohë në Austri ishte katërmbëdhjetë (siç është sot) dhe lidhja e tyre nuk ishte ndonjë skandal.

Kur ra Bashkimi Sovjetik, në vitin 1991, ekspertët ofruan një sërë arsyesh për dështimin e tij: ekonomike, politike, ushtarake. Disa menduan të shtonin një shkak të katërt, më të pakuptueshëm: humbjen totale të kredibilitetit të regjimit.

Këtë vit, unë i dhashë botës anglishtfolëse përkthimin tim të Dhiatës së Re - një projekt që unë e bëra nën udhëheqjen e redaktorit tim në Yale University Press, por që e kisha pranuar që në momentin e parë kur m’u propozua. Kisha menduar gjatë në përpjekje për ta përcjellë tekstin në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe subversive.

Serbia ka regjistruar si pasuri botërore në Unesco të kënduarit me Gusle ose lahutë. Ajo që habit është reagimi i Ministrisë Shqiptare të Kulturës që është e preokupuar për të korrigjuar mediat, të cilat sipas saj e kanë interpretuar gabim vendimin e UNESCO-s më referencën se  lahuta është vegël muzikore serbe dhe jo shqiptare.

Përktheu: Jordan Jorgji/Pedagog në Universitetin Fan S. Noli, Korçë