Blloku Billboard

Bëri bujë në media shkarkimi publik i drejtorit të Aluzn-it të Beratit nga vetë kryeministri Rama që shpjegoi edhe arsyet në Fejsbuk pse drejtori i Legalizimeve të Beratit nuk mund të qëndronte më në detyrë. Sipas tij nuk mund të kishte asnjë justifikim zvarritje prej 5 vitesh e një të moshuara për të marrë lejen e legalizimit.

Deklarata përmbyllëse e Samitit të Triestes është e mbushur me fjalë të mira dhe optimiste. Duke e marrë zhvillimin e rajonit të Ballkanit Perëndimor në një konteskt teorik që i referohet përvojës frank-gjermane, Gjermania me aleatët e vet, ka menduar të eksperimentojë edhe këtu atë që provoi vetë. Siç e dimë modeli franko-gjerman i hapi rrugën Bashkimit Europian, padyshm një arritje jo e vogël, por i cili qysh në krizën e parë serioze, atë të vitit 2008, nxori në sipërfaqe diferencën e madhe mes Gjermanisë si dominuese dhe vendeve të tjera.

Lulzim Bashës po i bie çatia e shtëpisë e megjithatë vazhdon të bëjë sikur nuk ka ndodhur gjë, duke bërë opozitarin e thekur përpara një audience që është duke parë se si e trajtoi dhe e trajton personazhi në fjalë demokracinë dhe besimin e njerëzve. Në rolin e një opozitari që ka dalë i zhdëpur nga një testim mbarëpopullor siç ishte vota e 25 qershorit, Lulzim Basha po u flet shqiptarëve për moral dhe qëndresë përballë një shumice të kapur nga krimi dhe droga.  

Socialistët erdhën në pushtet në vitin 2013 për shumë faktorë që lidheshin me qeverinë e Sali Berishës, por edhe me disa koniunktura ndërkombëtare. Pak përpara se të zhvilloheshin zgjedhjet parlamentare, në nëntor të vitit 2013, në Tiranë erdhi ish-sekretarja amerikane Clinton, e cila i rezervoi një mundësi takimi Ramës në hollin e një hoteli. Ky ishte një mesazh jo pa rëndësi.

Kryeministri Edi Rama njofton se në muajin korrik do të nisë një tur dëgjesash për ta bërë bashkë me popullin atë të cilës i ka gjetur edhe një emër: Platforma e Bashkëqeverisjes. Fjalët e bukura nuk mungojnë për këto raste që janë efektive në të paraqiturit si punë e madhe që merren kallëp nga populli shpresëplotë. 

Zgjedhjet e 25 qershorit na përcjellin përmes rezultateve ende në përpunim një aspekt të qartë: mungesa e koalicioneve për shkak të marrëveshjes së 18 majit penalizoi jo vetëm disa parti, por edhe vlerën përfaqësuese të votës së shumë qytetarëve shqiptarë.

PD-ja është partia më e goditur në këtë skemë që ngriti vetë duke marrë leksionin se ajo nuk është ende gati të mundë PS-në e vetme. Në marrëveshjen e 18 majit me Lulzim Bashës dhe Edi Ramës, ndër të tjera thuhet edhe se palët do të angazhohen për realizimin e reformës zgjedhore (me fillimin e legjislaturës së re).

Edi Rama ka marrë pjesë në dy inaugurime këtë fushatë elektorale, atë për sheshin Skëndërbej dhe segmentin e parë të Bulevardit të Ri të Tiranës, të dyja punë të Erion Veliajt të financuara nga qeveria. Përveç larje-lyerjeve për njëri-tjetrin që edhe mund të na ishin kursyer, mesazhi për votuesit ishte i qartë: votë për Edi Ramën që të kemi një Tiranë të zhvilluar dhe për analogji edhe një Shqipëri të zhvilluar. A janë këto investime premisë për t'i besuar një programi zhvillim të Partisë së drejtuar nga zoti Rama dhe të projektuar për Erion Veliajn. 

Fushata elektorale po shkon drejt përfundimit dhe mbi të do të nxirren disa përfundime të përgjithshme. Asaj nuk i mungoi demagogjia dhe largimi nga përgjegjësitë; fushata ka qenë më tepër ping –pong akuzash dhe shumë pak vend i është lënë debatit për programet. Nga kjo perspektivë, pra ajo e angazhimit në sulme politike, duhet të heqim mënjanë kryebashkiakun e Tiranës, Erjon Veliaj.

Ilir Meta i është lëshuar një loje politike që i ngjan kumarit ku me një dorë vendos nëse rrënohesh ose fiton shumë. Në këtë lojë ku po artikulon i vetëm tashmë potencialin për destabilizim, ai jo pa qëllim po investon edhe profilin e Presidentit të Shqipërisë, ndonëse është ende i zgjedhur dhe jo i betuar. Paralajmërimi i tij i djeshëm për armatosje të popullsisë, nuk mund të lexohet në asnjë sens normal, përveç se si mesazh kërcënimi për kryeministrin.

Fushata elektorale, protagonizmi dhe përfaqësimi i subjekteve në të është sa një shans që të jepet nga partia, pushteti, opozita, aq edhe një garë personale. Një garë që kërkon energji, angazhim, vitalitet, përshtatje, por edhe aftësi retorike, bindjeje, aftësi për t'u shprehur praktikisht për gjërat etj.. Të gjithë elementë që konstituojnë aspektin demagogjik, por edhe vendosin premisën e re për detyrimet e së nesërmes.