Shpipëri Hesapi

Nga lista e disa ambasadorëve të rinj të dekretuar së fundmi bien në sy tre: Bardhyl Canaj që shkon në Serbi. Kjo për shkak të rëndësisë që ka ky vend për marrëdhëniet me Shqipërinë. Canaj ka qenë më parë në Izrael si ambasador. 

Qirjako Qirko shkon ambasador në Hungari, pasi largohet nga Britania e Madhe. Qirko ka qenë në kohën e qeverisë Berisha edhe Sekretar i Përgjithshëm i Ministrisë së Jashtme. 

Në mediat e Tiranës kanë rrjedhur lajmet nga takimet e z. Rama në Mal të Zi. Kryeministri ka deklaruar se përpjekjet që po bëhen në “këtë lagje në zemër të Europës” synojn një rajon më të paqtë, më të stabilizuar dhe më të aftë për t’iu përgjigjur sfidave të së ardhmes.

Ne nuk kemi nevojë për heronj të rinj në rajonin tonë, por modele të reja që frymëzojnë të tërë se si të jemi më inovativë, efiçentë, si t’i forcojmë ekonomitë tona, të rrisim aftësitë e njerëzve tanë për të përballuar një botë që bëhet gjithnjë e më vështirë e komplekse

Gazeta “Zëri” në Kosovë ka sjellë një vëzhgim të vetin mbi fjalimin e Bill Klinton në Tiranë. Sipas gazetës në fjalë, fjala e tij është përkthyer gabim, duke shmangur kështu një moment të rëndësishëm të saj në kontekstin e debatit aktual për Veriun e Kosovës. 

Është e kotë të mundohesh të kundërshtosh një ushtri të tërë smirëzinjsh politikanë dhe analistësh llafollogë! E kotë t’u drejtosh vëmendjen mbi bukurinë dhe dobinë shpirtërore për të sjellë në truallin shqiptar figura legjendare të historisë botërore, sikurse presidenti amerikan Bill Klinton! 
Aq më tepër një personalitet madhor, që meriton mirënjohjen e gjithë shqiptarëve, të atyre shqiptarëve që e kanë moment jetik lumturie dhe frymëzimi shtrëngimin e dorës, prekjen e magjishme të këtij heroi mirëbërës

Siç mund të pritej ceremonia e Bill Clinton në Tiranë nuk e ka kapur në befasi provincializmin dhe shpirtngushtësinë tonë. Që nga uvertura e përgatitur nga Kryeministri Rama që disa javë më parë foli për një surprizë nga Amerika e deri te protokolli i sotshëm me disa Clintonë nga Kosova dhe “surprizat” me fëmijë, janë të gjitha pjesë e paketës politiko-ekzotike të Shqipërisë së vogël të cilën politika ia del ta bëjë të vockël. 

Në gazetën “Tema” online shfaqet sot një intervistë e përmbledhur e botuesit të saj Mero Baze mbi zhvillimet në Kosovë dhe qëndrimet e qeverisë së kësaj të fundit në krizën e tanishme. Nëse lexon citimet përkatëse, të krijohet ideja se Baze po flet si Bashkë Ministër i Jashtëm i Shqipërisë dhe jo si një gazetar apo analist që merret edhe me çështje të rajonit. P.sh një paragraf: 

Pas termave të mëdha në Shqipëri ka përherë një marifet mediokrish që ilustron se kush dhe si merren vendimet në këtë vend.

P.sh në mjedise juristësh thuhet se unifikimi i Gjykatës së Apelit në Tiranë u bë edhe për faktin se anëtarët e KLGJ-së që lënë detyrën e kanë me përkufizim rikthimin në Apel. Atëherë meqë e kemi në dorë pse të mos shkrijmë gjykatat e tjera dhe bëjmë një në Tiranë që pasi të lëmë një mandat mos të bredhim rretheve prapë?

Muxhahedinët mbetën vetëm. Në kamp të mbyllur. Janë duke shijuar shijen e veçantë të mikpritjes shqiptare. 

Kur i mori qeveria Berisha dhe ajo Rama e shitën për shembull virtyti dhe mikpritjeje. Edhe pse u tha dhe dihej se çfarë është MEK. 

Tani që ShBA e hoqi bythën mënjanë dhe deklaron se “ne nuk i financojmë”, qeveria shqiptare nuk ka ç’i do nëpër këmbë muxhahedinët.

Deputetja e Vetëvendosjes, Mimoza Kusari Lila, citohet sot të jetë shprehur se dy ndërmjetësit europianë, Borrell dhe Lajçak, janë të njëanshëm në qëndrimet e tyre proserbe në kuadër të dialogut me Serbinë. Dhe në fakt ka shumë të tjerë, edhe aktorë të huaj, përfshirë raporteren Viola von Cramon që e kanë vënë në dukje një gjë të tillë. Vërejtje të tilla priten me mllef në Tiranë, ku idealizohet BE-ja dhe njerëzit e saj, ndërkohë që politika vepron mbi analizë provash.

Sot në Parlamentin e Shqipërisë është diskutuar për Kosovën dhe situatën në veri. Siç mund të pritej, kërkesa e opozitës formale që të flitet për situatën është hedhur poshtë nga shumica parlamentare e cila është e detyruar t’I nënshtrohet qëndrimit të kryeministrit Edi Rama, që e mohoi ditën me diell vëllazërinë që aq shpesh e shpall, pse sipas tij Shqipëria ka rreshtim euroatlantik.