perendimi

Pse u rritën shitjet e Kuranit në SHBA në ditët pas 11 shtatorit 2001? Kjo ndodhi se njerëzit mendonin që duke lexuar Kuranin do të kuptonin Islamin, e duke kuptuar Islamin do të kuptonin myslimanët, dhe, nëse do të kuptonin myslimanët, ata do të mund të kuptonin pse u rrëzuan kullat binjake, pse u sulmua Pentagon dhe pse humbën jetën rreth 3000 amerikanë.

Rusia nuk ka parashikuar për asnjë moment një zgjidhje të njëanshme të krizës siriane. Madje, varianti më i preferuar prej saj është kompromisi me Perëndimin, me disa kushte që në pamje të parë ngjajnë mëse të logjikshme dhe pozitive. Revista gjermane “Spiegel” shkruan në një artikul të datës 14 nëntor 2-15, se sipas një dokumenti të klasifikuar, të cilin ajo e posedon, rezulton se Vladimir Putin, presidenti i Rusisë, e ka patur në tryezë këtë plan përpara se homologu i tij sirian, Bashar al-Assad të vizitonte Moskën. Pra përpara 21 tetorit.

Situata në Lindjen e Mesme shkon edhe më tej drejt ndërlikimit. Pas Sirisë, është Irakua që po mendon të kërkojë zyrtarisht ndihmën e Rusisë për goditjen e militantëve të Shtetit Islamik. Këta të fundit kontrollojnë një pjesë të territorit iraken në veri dhe në perëndim dhe para disa muajsh iu afruan edhe Bagdadit. “Ne mund të detyrohemi të kërkojmë nga Rusia të ndërhyjë nga ajri edhe në Irak.

Ajo që bota po dëshmon sot në Siri, e më tej, pasojat e saj në Medhe ku po mbyten qindra njerëz, ndërkohë që miliona kanë lënë shtëpitë, është edhe përgjegjësi e fuqive perëndimore. Kryesisht SHBA-sëm Britanisë së Madhe dhe Francës. Loja e tanishme e këtyre fuqive për të bllokuar Rusinë në përpjekjet e veta ushtarake në Siri ka humbur çdo legjitimitet, sa kohë kasaphana siriane mban firmën e tri shteteve demokratike në fjalë.

Unë nuk e pranoj qëndrimin e atyre elitave të arsimuara, që shijen e masës shoqërore me arrogancë e nënvleftësojnë si kitsch. Kitsch për mua shkon shumë më tej, kemi të bëjmë në të me imitim global në botën moderne. Kjo nis me atë, që emblema të caktuara kultutore gradualisht po fitojnë prestigj ndërkombëtar - përmes shkëmbimeve mes njerëzve, përmes medieve, por në radhë të parë në sistemin global ekonomik. E kjo do të thotë: çmime astronomike, interpretime të ndërlikuara estetike, interes i masës.

Drejtuesit e Partisë Demokratike, Sali Berisha, Lulzim Basha, kanë disa kohë që po flasin për revolucion demokratik, apo për protesta masive. Zërin e ka ngritur edhe Josefina Topalli, që i duket e mbaruar një opozitë si kjo e tanishmja. I pakënaqur u shfaq edhe Shpëtim Idrizi, njeriu me busullën e Jack Sparrow me vete, që shigjeta e çon aty ku ja do interesi, i cili foli për zgjedhje. Ka pra një tensioni, po përpunohet një klimë tensioni, e cila diku duhet të shfryjë. Pika kritike e kësaj pakënaqësie është një emër: Kryeministri Edi Rama.

Rusia duket se e sheh kohën e tanishme, të dominuar nga konflikte të ngrira, apk edhe të kufizuara, si kohë historike me rëndësi të jashtëzakonshme. Gjatë një fjale të mbajtur në Terra Scientia International Youth Forum, Sergei Lavrov, u shpreh se bota sot po dëshmon fundin e dominimit të Perëndimit. “Ne po dëshmojmë fundin e një epoke shumë të gjatë, fundin e erës së dominimit Perëndimi. Dominim ekonomik, financiar, politik”, tha Lavrov. Sipas tij, qendra të reja pushteti kanë lindur në Azi dhe Paqësor dhe një botë policentrike ka nisur të funksionojë sado që edhe kjo do të dojë kohë.

Debati Qose – Kadare është kthyer në një pikë reference për diskutimin mbi identitetin dhe orientimin e shqiptarëve. Të ndarë sidomos në çështjen e ndikimit osman mbi shqiptarët, dy personazhet në fjalë duket sikur kanë ndarë në dy palë edhe një pjesë të opinionit që i ndjek. Nga ana e vet, shkrimtari Dritëro Agolli, në një intervistë sot për gazetën “Shekulli” jep një mendim të vetin për këtë temë, mendim që vjen diku në mes të dy “tezave” të Qoses dhe Kadaresë. “Në këtë debat nuk jam dakord as me Qosjen e as me Kadarenë.