eleana zhako

Ideja e intervistës me Ilir Çukon, regjisor, fotograf - dokumentarësh dhe producent – radioje, mori shkas nga ekspozita e tij e fundit në Athinë, me titullin “Life in Limbo”, kushtuar refugjatëve afganë, që u vendosën në Shëngjin, pas marrjes së pushtetit nga talibanët. Me Ilirin, nuk arritëm dot të takoheshim në Athinë, por rastësia e solli, që të ndeshemi në prezantimin e romanit të një bashkëmoshatari të tij në Tiranë, që porsi Iliri kishte emigruar në moshë të vogël dhe ndodhej për pak ditë në Tiranë.

Qiraxhiu, në fjalorin e shtegtarëve, është ai që i paraprin karvanit të kafshëve ngarkuar me mallra përkundrejt një qiraje. Këtej rrjedh edhe emri i këtij zanati shumë të vjetër. Në kujtesën e banorëve të Epirit, por jo vetëm, karvanët ishin mjet udhëtimi në mërgim, por edhe urë me botën. Udhëtime që zgjasnin me javë të tëra, me udhërrëfyes qiraxhinjtë, lidhnin Epirin me qendra të largëta si Stambolli, Vjena, Moldovllahia, etj.

Është jo gjithmonë e lehtë të intervistosh njerëz me të cilët ke bashkëpunuar dhe që të lidh një njohje e gjatë, mbasi elementi i befasisë është pakëz më i zbehtë. Bashkëpunimi ynë i parë, dhe shpresoj jo i fundit, i ka fillesat në ekspozitën e fotografit francez Michel Setboun, që u zhvillua në Dropull në gusht të 2016, ku piktori Toni Milaqi ishte kuratori i parë i fotografisë së Setboun në Shqipëri. Me Tonin, i cili jeton në Athinë mbi 30 vite, biseda ruan gjithmonë shkëndijën e debatit luftarak dhe temperamentin e ndezur artistik.