Shqipëri e (ca) shqiptarëve!

Mbyllja për median e procesit të bandës së tritolit tërheq vëmendjen për disa arsye. Së pari është arsyeja e transparencës; ishin qytetarët ata që u terrorizuan nga tritolizimi i përditmërisë së tyre, në padije të plotë të autorëve dhe të objektivave, shpesh njerëz të afërt me pushtetin. Prandaj do të duhej që për të zgjidhur këtë dilemë, qytetarët të mbahen të informuar. Së dyti, këtë e kërkon edhe i pandehuri kryesor, Julian Sinanaj, i penduar në këtë proces, i cili jo rrallë ka lënë të kuptohet se procesi po manipulohet, apo se ka vrasje, urdhërimi i të cilave mund të çojë “lart”, aty ku qëllon që oksigjeni edhe rrallohet. Në fund është edhe sfondi i përgjithshëm në të cilën ndodh të merret ky vendim nga gjykata dhe prokuroria, që na dalin kështu si njësi që veprojnë në bazë të arsyes shtetërore. Ç’a vlere ka kjo e fundit, kjo çalltisje juridike e qepur sipas mënyrës shqiptare që “sa jam unë, bëj si dua”, kur vetë politika, parlamenti, presidenti, e kushdo që ngazëllehet nga ideja e Shqipërisë demokratike, ka pranuar tanimë se Parlamenti është i kriminalizuar? Dekriminalizimi këtë qëllim ka, të nxjerrë nga salla ata që janë kriminelë, urdhërues vrasjesh, trafikantë, ish-të dënuar, por që duhet ta themi, pasi e dinë të gjithë: e kanë blerë, ose janë imponuar për të marrë ulësen në Parlament. Ua kanë blerë partive dhe kryetarëve, të cilët nuk mund të fshihen si struci me dëshmitë e penalitetit. Dhe në këtë pikëpamje janë shumë më të ndershëm sesa borizanët e moralit. Çfarë sekreti ruan pra gjykata dhe prokuroria për çështjen e tritolit, kur politika pranon se operon në vendimmarrje me botën e kriimit si partnere?
Së fundmi është edhe e tema e dosjeve, që edhe njëherë po mbahen të mbyllura me ligj sepse ne nuk duhet të bëjmë gjykime kolektive. Pra dosjet e vjetra nuk hapen, dosjet e reja(çështja Sinanaj) mbahen mbyllur, ndërkohë politikisht pranojmë se politika, d.m.th shteti ka nevojë të dekriminalizohet. Si ta përkufizosh këtë situatë e cila po prodhon vetëm një viktimë: qytetarin e rregullt, atë që kërkon vetëm jetë të qetë, që paguan rregullisht detyrimet dhe që ka vetëm fajin se ka duruar shumë?
skerdilajd zaimi