opinion

Pothuajse 20 vjet më parë, në 2003, e ardhmja europiane e Ballkanit Perëndimor dukej e sigurt: Këshilli Evropian kishte miratuar Axhendën e Selanikut, një udhërrëfyes i ri dhe gjithëpërfshirës, ​​i zhvilluar me standarde konkrete, për t’i orinetuar në mënyrë të sigurt vendet e rajonit drejt anëtarësimit në Bashkimin Evropian.

Misioni ushtarak në Afganistan, që tani merr fund, (30.06) ishte më shumë se luftë kundër terrorit. I tillë ai ishte vetëm në fillim. Shumë shpejt misioni synonte të sillte demokracinë, të drejtat e njeriut, arsimin e mirëqenien në vendin e shumëgoditur. Sidomos gjermanët, tradicionalisht kritikë ndaj misioneve ushtarake, kishin nevojë për këtë qëllim të "lartësuar" si justifikim për pjesëmarrjen e tyre. E sigurisht qëllimi është i nderuar.

Në Prishtinë disa ditë më parë është zhvilluar një konferencë shkencore me temë: Demonstratat e vitit 1981 në Kosovë”- 40-vjetori”, organizuar nga Instituti i Historisë “Ali Hadri”, Prishtinë, dhe Akademia e Studimeve Albanologjike, Tiranë, me pjesëmarrjen e Akademisë së Shkencave të Shqipërisë dhe Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës.   

Janë disa elementët e paprecendentë që solli Ana Brnabiç në historinë e kryeministrave serbë. Ajo është gruaja e parë që kryeson një qeveri serbe, dhe e para lezbike. Për më tepër është është e para në botë që bëhet me fëmijë (gjatë detyrës) nga partnerja e saj. Megjithatë, e gjitha kjo nuk mjafton për ta bërë Ana Brnabiç një pararendëse të të drejtave të homoseksualëve dhe as Serbinë një cep të Europës që qëndron politikisht korrekt.

Herman Van Rompuy dhe Žiga Turk^*

Sulmi në Kapitol Hill është veçse një zile alarmi për të gjithë demokratët në të gjithë botën dhe kulm i aktiviteteve të vazhdueshme për të minuar besimin në demokraci, në SHBA dhe gjetkë. Populizmi dhe autoritarizmi në rritje, shkeljet e shtetit ligjor deri edhe nga vetë BE, janë gjithashtu simptoma të krizës.

Rikthimi i linjës ajrore për pasagjerë mes Athinës dhe Stambollit javën e kaluar është një zhvillim i rëndësishëm në fushën e transportit dhe atë të turizmit, si dhe marrëdhëniet dypalëshe midis Greqisë dhe Turqisë.

Rëndësia e këtij zhvillimi mund të kuptohet më mirë nga fakti se fluturimet e pasagjerëve midis dy vendeve u pezulluan për rreth 13 muaj, diçka që nuk kishte ndodhur në kohë paqeje, përjashto krizën e Qipros në 1974.