Slideri Kryesor

Izraeli ka shplallur person non grata presidentin e Brazilit, Luiz Inacio Lula da Silva deri në momentin kur ky do të kërkojë ndjesë për deklaratat e veta të fundit. Vendimi pason një qëndrim publik të Lulës që e ka krahuasur fushatën e tanishme të Izraelit në Gaza me Holokaustin. Për këtë arsye, ministri i Jashtëm izraelit, Israel Katz ka thirrur ambasadorin Brazilian në Jeruzalem për t’i komunikuar vendimin. 

Çdo gjë çon tek Aleksandër Vuçiç. Kështu është shprehur presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani për sulmin e Banjskës më 24 shtator 2023. Në një intervistë për Arab-Al-Aan, cituar nga mediat serbe gjithashtu, Osmani ka vënë në dukje se të dhënat për këtë çështje janë marrë nga një prej vendeve më të rëndësishme të NATO-s dhe janë ndarë me vendet anëtare të Aleancës.

Nuk po flasim për humbjen e kontrollit të disa bandave. Ne po flasim për organizimin prej tij dhe urdhërimin e sulmeve përmes bandave, si dhe financimi i tyre

Një ndër subjektet kryesore të arsimit të lartë në Europë, Kolegji i Europës në Bruzh të Belgjikës, është përfshirë së fundmi në një skandal seksual. Hetimi i nisur nga bordi drejtues erdhi pas ankesës së një studenteje për sjelljen e një profesori, por kjo u bë shkak që gjashtë ish-pjesëtarë të stafit dhe studente t’i dërgojnë një letër rektores Federica Mogherini përmes së cilës kërkojnë dorëheqjen e tij.

Mediat greke raportojnë se në Parlamentin e Greqisë është depozituar një draft ligj që synon të rregullojë shfrytëzimin e sipërfaqeve në bregdet, pas raportimeve të herëpashershme për shkelje dhe kaos.

Gazeta “Kathimerini” raporton se Ministria e Financës që është autore e draftit, propozon masa rregulluese si aksesi publik në plazhe, tranparenca në përdorimin tregtar të pronës publike, mbrojtjen e mjedisit, intensitetin e inspektimeve dhe sanksione strikte për shkelësit.

Antony Blinken kaloi në Shqipëri për të pështjelluar mendjet e analizës politike në këtë vend. Debati pse erdhi Blinken ka si përgjigje parashtrimin: Pse Blinken nuk takoi opozitën. Debati i stisur të kujton disi atë debatin tjetër po kaq të stisur: gjermanët e pushtuan Shqipërinë, apo do kalonin këtej?

Një nga historianët më të njohur të Europës, David Van Reybrouck, thotë se më shumë sesa te kolonizimi në të shkuarën, Perëndimi duhet të adresojë kolonizimin e së tashmes.  

Sipas tij, qytetet në hemisferën veriore që frenojnë emetimet e karbonit po bëjnë më shumë për të trajtuar padrejtësitë koloniale sesa ata që i përqendrojnë përpjekjet në rrëzimin e statujave dhe ndryshimin e emrave të rrugëve.

Van Reybrouck është autor i një libri historik mbi Republikën Demokratike të Kongos dhe një tjetri mbi pavarësinë e Indonezisë nga sundimi holandez.

Turqia i është bashkuar projektit gjerman për mbrojtjen kundërajrore, të quajtur Nisma për Mburojën e Qiejve. Ministri turk i Mbrojtjes, Jashar Gyler firmosi një letër mirëkuptimi për t’iu bashkuar nismës gjatë një ceremonie të organizuar nga homologu i tij gjerman, Boris Pistorius në Bruksel.

Nisma e udhëhequr nga Gjermania, është një hap i rëndsishëm drejt përmbushjes së kërkesave të NATO-s, ndërkohë që siguron ndërvperueshmërinë dhe integrimin e aleatëve. Si Turqi, ne jemi të gatshëm të kontribuojmë në këtë nismë me kapacitetet tona të gjera kombëtare

Sulmet e kryera ndaj dy tubacioneve kryesore të gazit natyror në Iran mund të jenë vepër e Izraelit. Lajmin e bën të ditur New York Times.

“Izraeli i ka pasur prej kohësh në shënjestër objektet ushtarake dhe bërthamore brenda Iranit”, por sulmet e kësaj jave në infrastrukturën energjetike “shënuan një përshkallëzim në luftën e fshehtë”, shkruan NYT, duke cituar zyrtarë perëndimorë.

Shumëkush që ndjek politikën ndërkombëtare mund ta kuptojë mirë ta zëmë politikën e Kinës, Turqisë, Iranit, Rusisë, Hungarisë apo edhe Donald Trump. Është politika e aktorëve që nuk ndihen rehat me rendin e tanishëm që u rri ngushtë dhe në të vërtetë sfidon me rregullime të vjetra ambicie dhe realitete të reja. Është një rend ndaj të cilit nuk po zhvillohen kundërshti, por një qasje e strukturuar për ta ndryshuar. 

Centralët bërthamorë të shekullit të 20-të ishin, në pjesën më të madhe, bisha të mëdha. Ndërtimi i tyre kërkoi disa miliarda dollarë dhe u desh një fuqi punëtore të konsiderueshme, e trajnuar mirë për t'i bërë të funksiononin. Për më tepër, me një prodhim energjie prej rreth 1000 MWe për reaktor që ishte norma, ata kërkonin një rrjet të gjerë elektrik, të aftë për të konsumuar në mënyrë rutinore sasitë e mëdha të energjisë që prodhonin. Këto karakteristika kanë bërë që centrale të mëdha bërthamore të ndërtoheshin pothuajse ekskluzivisht në vendet e industrializuara.