Primo Shllaku: Letërsia soc-realiste ka kryer mëkate të mëdha

Poeti Primo Shllaku, në një intervistë të gjatë për shqiptaren.com, jep disa konsiderata të vetat mbi letërsinë e shkruar gjatë regjimit komunist. Mund të jetë marrë me mend opinioni i tij për këtë lloj letërsie, por asnjëherë ai ‘nuk kish hyrë në detaje’. Në këtë intervistë e lëshon veten dhe nuk kursen askënd prej atyre “që ndrruen flamuj dhe melodi mbas 90-ës janë racë xhonglerësh të lemë për cirk e për panaire.”

Sipas Shllakut, “letërsia funksionale që shkruhej aso kohe ndër ne ishte uniforme, servile, e nënshtrueme, pa ide të reja dhe frigaçe. Rezultati i saj mbi çdo vetdijë të lirë a që priret kah liria e mvetësia: neveri.”

Kë ka në mendje? Nuk e fsheh; e thotë vetë pak më poshtë: “Kadare e Agolli janë korifejt e letërsisë së socializmit e të diktaturës. Ata kanë krijue tendencën dhe kanë ushqye me mija fmijë me dashuni për Partinë e diktaturës dhe për Enverin, diktatorin e Partisë. Nëse ka sot njerz që vërtet e shikojnë me nostalgji at regjim dhe atë sistem, padyshim se nji vend të pamohueshëm në formimin e tyne prej fanatikësh kanë edhe kta autorë që, me panegjiriket e tyne, i hoqën breroren Zotit të qiellit dhe ia vendosën mbi kokë nji vagabondi të vjetëve 30-40.”

Merret gjatë me të dy, por në fokus mban Kadarenë, për të cilin nënvizon se “vjen nga nji qytet pa tradita letrare”. Në fund na befason, duke thënë: “U gzova kur mora vesht se Kadare do të pushojë se marri me letërsi.” E ka thënë Kadareja këtë gjë? Si ka mundësi që ky scoop i ka shpëtuar shtypit?

Re.Pu.